Praca z rodzinami chorych na schizofrenie.
Schizofrenia pojawia się zwykle w określonych okolicznościach psychologicznych, najczęściej kiedy sytuacja wymaga od pacjenta samodzielnego działania. Jej dalszy przebieg jest bardzo różny, zależy nie tylko od indywidualnych cech pacjenta, ale także od warunków zewnętrznych. Pacjent jest zwykle osobą o szczególnej, nadmiernej wrażliwości, z nieufnym stosunkiem do otoczenia. Wszelkie zmiany pozytywne, jak i negatywne łatwo zakłócają jego wewnętrzny spokój. Broni się przed przeżywaniem niepokoju, izolując się od ludzi i tworzy własny, wewnętrzny świat. Czasem w takiej właśnie formie żyje latami, względnie radząc sobie z codziennością, odnosi sukcesy zawodowe, zakłada rodzinę. Nawrót następuje wtedy, gdy pacjent nie jest w stanie sprostać okolicznościom, poradzić sobie z niepokojem i wewnętrznymi konfliktami, tak jak to robił dotychczas. Pojawiają się objawy, które zawsze w jakiś symboliczny sposób mają stanowić rozwiązanie i uporządkowanie trudnej sytuacji. Objawy schizofrenii, nawet najbardziej dziwaczne, drastyczne, czy kompletnie niedorzeczne, mają zawsze swój określony sens i cel. Znaczą coś dla pacjenta, są sposobem jego porozumiewania się z innymi. Wysiłki w celu ich zrozumienia ułatwiają życie z pacjentem, a także jemu samemu sprawiają ulgę. Najmniej właściwa postawa, to reagowanie na nie lękiem, chęć jak najszybszego ich stłumienia za wszelką cenę. Przeżywanie strachu przez rodzinę wzmaga u pacjenta subiektywne poczucie zagrożenia i nasila objawy. Strach prowadzi niekiedy do ataku na pacjenta ,który ma wyprzedzić spodziewaną napaść z jego strony. Najbardziej właściwą postawą tolerancji wobec objawów, to, niedocenianie i doszukiwanie się ich ukrytego znaczenia. Dopiero rozumiejąc sens określonego zachowania można skutecznie starać się zmienić. Objawy schizofrenii mogą być bardzo różne. Te najbardziej charakterystyczne to zmiana życia emocjonalnego, zamknięcie się w sobie, pozorne nie reagowania i obojętność emocjonalna. Emocjami, zachowaniami i myśleniem dorosłego pacjenta rządzą prawa typowe dla małego dziecka (mieszanie realnej rzeczywistości z przeżyciami wewnętrznymi, traktowanymi jako rzeczywiste, myślenie życzeniowe, stwarzanie własnego języka). Ważną grupą objawów są zaburzenia w sferze myślenia, zarówno w zakresie sądów (patologiczne sądy- urojenia) jak i przebiegu procesów kojarzenia (porozrywanie związków przyczynowo-skutkowych), kierowanie się własną „prywatną „ logiką, używanie „prywatnych” symboli, „prywatnego” znaczenia słów. Inne objawy, to zaburzenie spostrzegania (omamy- głównie słuchowe), niedostosowanie reakcji emocjonalnych, zaburzenia w sferze ruchu- bezruch lub pobudzenie, lęk. Schizofrenia nie przekreśla całkowicie wszystkich możliwości przeżywającego ją człowieka. Mimo istniejących objawów, wielu pacjentów jest w stanie pełnić swoje życiowe role, a przynajmniej ich część. Niekiedy przeżycie psychozy pozwala na głębsze poznanie siebie i bywa przeżyciem twórczym. Przykładem może być życie wielu artystów schizofreników- malarzy, muzyków, literatów. W znacznym stopniu możliwe jest to dzięki akceptującemu stosunku środowiska.
(…)
… z objawami schizofrenii i na okresowe nieobecności chorego rodzica spowodowane hospitalizacją. Terapeuci powinni wyjaśnić mu ( w sposób dostosowany do wieku ), na czym polega choroba. Wiele problemów dziecięcych można rozwiązać podczas pracy z rodziną, ale czasami zachodzi konieczność skierowania dziecka do poradni psychologicznej (78s.).
Bracia i siostry często rezygnują całkowicie z własnego życia…
… rozmiar deficytu i pomóc pacjentowi w odzyskaniu samodzielności i w powrocie do dorosłego funkcjonowania na tyle, na ile jest to możliwe. Szczególnie duże trudności napotyka się w dziedzinie potrzeb seksualnych i umiejętności społecznych. Do zadań terapeutów należy zachęcanie rodziny do skupienia się na tych problemach i do szukania realistycznych rozwiązań (60s.). Wiele rodzin ma poczucie napiętnowania…
… trudności (64s.).
W małżeństwach schizofreników pojawia się szereg specyficznych problemów, nieobecnych w innych układach rodzinnych: nierównomierne obciążenie obowiązkami ( zarabianie na utrzymanie rodziny, prace domowe ), utrata powiernika przez zdrowego współmałżonka, wpływ choroby i leczenia farmakologicznego na życie seksualne. Zadaniem terapeutów jest pomoc w odbudowie miłości między małżonkami…
… typu pomoc w pracach domowych, chodzenie do ośrodka dziennego (83s.).
3) Grupa rodzin I - Zorganizowanie grupy rodzin to rozwiązanie wskazane, ale nie zawsze możliwe. Praca w takiej grupie wymaga od terapeutów umiejętności podobnych do umiejętności wykorzystywanych podczas sesji rodzinnych; cele i metody są podobne. Terapeuta pełni przede wszystkim rolę „akuszera” . Zanim rodzina zdecyduje…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)