To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Praca przestrzenna budynku.
Najwłaściwszym ustrojem nośnym budynków wielokondygnacyjnych są ustroje szkieletowe składające się ze słupów i stropów z małą liczbą ścian nośnych i usztywniających. Ustroje szkieletowe wykonuje się w konstrukcji żelbetowej monolitycznej i prefabrykowanej oraz stalowej. W zależności od wysokości budynku i jego przeznaczenia mogą być stosowane następujące ustroje nośne: a) ramowe płaskie lub przestrzenne, b) trzonowe , c) ramowo - ścianowe, d) powłokowe pojedyncze, e) powłokowe podwójne (trzonowo - powłokowe), f) wiązki powłok (powłokowe z kratownicą). Ramy ze sztywnymi węzłami stosowane są w budynkach o wysokości 15-20 kondygnacji. W budynkach o wysokości powyżej 10 kondygnacji celowe jest ze względów technicznych i ekonomicznych stosowanie ram współpracujących ze ścianami lub ram z tężnikami kratowymi. Ściany przyjmuje się zwykle w konstrukcjach żelbetowych, natomiast tężniki kratowe - w konstrukcjach stalowych. Budynki ,w których stosuje się ustroje nośne ścianowo - ramowe lub ramy z tężnikami pionowymi mogą osiągać wysokość do 40 kondygnacji.
Ustroje powłokowe i trzonowo - powłokowe stosowane są w najwyższych budynkach. Budynki o wysokości powyżej 100 m mają ustroje nośne złożone z jednej lub więcej powłok (wiązka powłok)
.W budynkach wielokondygnacyjnych o ustrojach ramowych ,ramowo - ścianowych oraz ramowo tężnikowych: ramy z węzłami sztywnymi oraz ściany i tężniki zapewniają sztywność budynku na działanie sił poziomych wywołanych wiatrem lub ruchem podłoża gruntowego (drgania sejsmiczne lub para sejsmiczne).
W budynkach trzonowych - z jednym lub dwoma trzonami - trzony przenoszą na grunt wszystkie obciążenia działające na budynek. Dla większych wysokości (powyżej 30 kondygnacji) i przy posadowieniu na słabych gruntach stosuje się dwa lub trzy trzony.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)