To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
P odmiot aż do finału bezwiedny wyłania swój innobyt, którym jest przedmiot , stanowiący dla niego (tak jest odbierany) przeciwieństwo i ograniczenie. Gdy finalny podmiot rozpoznaje się w przedmiocie dostrzegając w nim wytwór i realizację własnej istoty, znosi przeciwieństwo przedmiotu względem siebie, ten przestaje być jego przeciwieństwem i ograniczeniem. Podmiot zyskuje wolność formy wzbogaconej o to, co zostało po drodze wytworzone - w szczególności o samoświadomość i wolność. Podstawą konstrukcji Heglowskiej jest zdynamizowane założenie jedności, tożsamości, odpowiedniości bytu i myślenia , które poprzez bezwiedne formy przejściowe unaoczniają się w stanie finalnym. Podmiot może wówczas rozpoznać się, czuć wolnym i nieskończonym w podmiocie. Ludzkie poznanie jest tu środkiem samopoznania się absolutu. W szczególności w umyśle Hegla dokonuje się to finalnie, gdy rozwój podmiotu i świata dobiegł już końca. Poznanie ludzkie równa się z poznaniem absolutu, przekracza relatywność i historyczną ograniczoność; należy jednak w tym celu zamknąć historię. Pozytywizm dominuje w II połowie XIX wieku. Można mówić o trzech fazach pozytywizmu:
A . Comte; J.S. Mill; H. Spencer
Avenarius, Mach
Koło Wiedeńskie: Schlich, Carnasp, Wittgerstein.
Twórcą pozytywizmu był August Comte.
August Comte 1798 - 1857
Dzieła: „ Kurs filozofii pozytywnej” „ Rozprawa o duchu filozofii pozytywnej” Pojęcie pozytywizmu wg. Comte'a: Pozytywny - oznacza to tyle co: realny w przeciwieństwie do urojonego, pewny w przeciwieństwie do chwiejnego, ścisły w opozycji do mglistego, pozytywny w przeciwieństwie do negatywnego i jałowego, korzystny wobec bezużytecznego i zbędnego.
Głównymi atrybutami pozytywnego są więc realność i użyteczność. Właściwości pozytywizmu: uznawanie nauk przyrodniczych za wzór poznania naukowego;
badanie faktów zamiast prowadzenia spekulacji;
położenie nacisku na pożyteczność i realność badań;
zastępowanie twierdzeń absolutnych twierdzeniami względnymi (nie mówi się o strukturze samego bytu, lecz o strukturze zjawisk jaka jawi się człowiekowi);
nastawienie antypsychologiczne - obiektywne. Można badać jedynie fakty zewnętrzne; psychologia jest niemożliwa, gdyż nie można jednocześnie być przedmiotem i podmiotem poznania.
Fundamentalnym prawem rozwoju umysłu ludzkiego, a w następstwie ludzkości jest rozwój przechodzący przez trzy stadia: Faza teologiczna - rzeczywistość jest objaśniana przez działania duchów, a podstawą są emocje.
(…)
… wiedzy naukowej za jedyny prawomocny rodzaj wiedzy; idzie za tym negowanie wszystkiego, co nie mieści się w standardach naukowych.
Filozofia nauki
Filozofia nauki sytuuje filozofię poza sferą nauk. Nie zakłada z góry prawomocności poznania naukowego, metod naukowych i dlatego może o nie rzeczywiście zapytać. Musi jednak w tym celu pokazać możliwość istnienia kryteriów i zasad racjonalności szerszych…
…, założenia nauki, a zarazem filozofia naukowa nie może rzeczywiście postawić problemu nauki, prawomocności poznania naukowego itd. Paradoksalnie, na gruncie pozytywizmu nie możemy wiedzieć, czym filozofia naukowa i nauka jest. Poszczególne nauki zmierzając ku uogólnianiu swych wyników napotykają na granice, a próbując je przekroczyć, filozofia sytuuje się de facto poza nauką.
Czynny charakter poznania…
… pozytywistów, obecność treści metafizycznych w pozytywizmie nie jest wyłącznie rezultatem niekonsekwencji, ale u podstaw samego pozytywizmu leżą pewne założenia i treści metafizyczne.
Pozytywizm zdaje się zakładać pewną metafizykę; inne kierunki wprawdzie też to czynią, ale się tego nie wypierają jak żaba błota (pokazał to E. Husserl, który również dążył do stworzenia filozofii niemetafizycznej).
Przełom…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)