POWSTANIE LISTOPADOWE I WOJNA POLSKO-ROSYJSKA 1830-1831 W 1825 zmarł car Aleksander I. Władzę po nim objął jego brat Mikołaj I ( 1825-1855, zmarł w czasie wojny krymskiej), choć zgodnie z prawem należała się ona Konstantemu Pawłowiczowi, ten jednak zrzekł się jej w 1822 na rzecz swojego młodszego brata. W Polsce w 1828r miejsce miało sprzysiężenie Wysockiego , zawiązywano nowe spiski, planowano podjąć jakieś działania w celu poprawienia sytuacji. Istniały wtedy następujące nurty polityczne: 1. konserwatyści, uważający , że związek Królestwa Polskiego z Rosją jest nierozerwalny 2. konserwatyści opozycyjni ( należał do nich między innymi książę Adam Jerzy Czartoryski), uważali, że związek z Rosją ma prawo istnieć , ale w zamian za to, że car powinien przestrzegać konstytucji. 3. liberałowie, uważający, że car da prawo do wolności Polsce 4. rewolucjoniści, uważający, że wystarczy rzucić hasło , a wszyscy się przyłączą- nie mięli żadnego programu, osoby, która by nimi pokierowała , a ich poglądy nie były społecznie rozpropagowany Przed koronacją Mikołaja I , planowaną na maj 1829 r. zawiązano spisek planujący próbę zamachu na cara, jednak ostatecznie nie zdecydowano się na królobójstwo. Nowosilcow, którego znaczenie wzrosło za panowania Mikołaja I, a rolą było wykrywanie wszelkich spisków w 1829 r. był już na tropie przyszłych powstańców i szykował kolejne aresztowania. Dodatkowo w Europie miała miejsce rewolucja lipcowa we Francji ( która obaliła Karola X) , zryw niepodległościowy w Belgii ( przeciw Holandii) w związku z czym w Królestwie Polskim wojska postawione były w stan gotowości, a w razie ich wyprowadzenia poza granice prawdopodobnie nigdy by już nie wróciły. W obliczu tych zdarzeń w nocy z 29 na 30 listopada zdecydowano się rozpocząć powstanie. Znakiem rozpoczęcia powstania miało być podpalenie browaru na Solcu , niestety jednak noc była deszczowa i mimo usilnych starań browar nie zapłonął. Z pewnością spowodowało to, że część osób uznała, że powstanie zostało odwołane. Powstańcy ruszyli jednak na Belweder, gdzie urząd pełnił Konstanty ( * który ożenił się nawet z Polką Joanną Grudzińską). Niestety mimo faktu, że Belweder był broniony przez kilku żołnierzy, zanim powstańcy dotarli na salony, Konstanty zdołał już uciec ( najprawdopodobniej w przebraniu kobiecym). Powstańcy ruszyli więc na Stare Miasto wykrzykując hasło „Rodacy do broni!”. Widząc to ludzie zamykali przeważnie ze strachu okna, a nie przyłączali się do nich. Napotykając wracających z teatrów generałów proszono ich by stanęli na czele powstania, a gdy ci odmawiali, stwierdzając , że nie ma to żadnego sensu i do niczego dobrego nie prowadzi, nieraz zostawali zabici. Tak więc pewnie po paru godzinach wszystko mogło by się skończyć , gdyby do powstańców nie przyłączyli się studenci i rzemieślnicy. Ruszyli oni na arsenał i zdobyli go około 2 w nocy. 30 listopada Warszawa znalazła się w rękach powstańców, którzy nie mieli jednak żadnego pomysłu co dalej robić .5 grudnia na czele powstania stanął Chłopicki, jednak już 7 stycznia złożył dymisje, podkreślając , że jest nadal gotów służyć ojczyźnie.
(…)
… wybuch powstania na rok 1846. TDP na dyktatora wybrało gen. Ludwika Mierosławskiego . Karol Libelt (TDP), który przekształcił Komitet Poznański w Centralizację Poznańską , miał być mózgiem powstania, pełniąc nadzór we wszystkich trzech zaborach. W początkowych planach., bowiem, powstanie miało objąć wszystkie trzy zabory i także Kongresówkę. Termin wybuchu powstania ustalono na 22 luty 1846 r. Istniały…
… (dziel i rządź) , rozgłaszali plotki o dobrym cesarzu w Wiedniu, który chce pomóc galicyjskiemu chłopu. Nawet rekrutacje do wojska austriackiego zlecane były polskim dworom, które również podnosiły pańszczyznę. W latach 1844- 45 miejsce miała klęska głodu , co również przyczyniło się do ruchów chłopskich ( CZERNIAWY) . Chłopi chodzili od dworu do dworu, palili je, mordowali mieszkańców ( zniszczono ok. 500 dworów, zamordowano ok. 1000 mieszkańców ) Przywódcą rabacji był Jakub Szela , który w nagrodę otrzymał kilka morów gospodarstwa.
…
… detronizację Mikołaja I , co automatycznie oznaczało wojnę z Rosją . 5 stycznia 1831 armia rosyjska (80 tys. , doświadczeni po wojnach z Turcją w XIX i XX w , niedługo po stłumieniu powstania dekabrystów - * 14-26 grudnia 1825, dekabr = grudzień) , na czele której stał Iwan Dybicz wkroczyła do Warszawy. Polska mogła przeciwstawić im 50 tys. żołnierzy ( wyszkoleni- o co dbał Konstanty Pawłowicz, z pomysłami…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)