Powietrze wilgotne jest mieszaniną jednorodną powietrza suchego z wodą (wilgocią), która może być w 3 stanach skupienia. Powietrze wilgotne charakteryzuje się następującymi parametrami:
X - Zawartość wilgoci (wilgotność właściwa) - wielkość charakteryzująca stan powietrza wilgotnego informująca o ilości wilgoci (pary wodnej) w 1 kg powietrza suchego; jest to stosunek masy pary wodnej Mw zawartej w powietrzu wilgotnym do masy powietrza suchego Mp:
ϕ - Wilgotność względna - stosunek ciśnienia cząstkowego pary wodnej w powietrzu wilgotnym pw do ciśnienia nasycenia pary wodnej pwn przy stałej temperaturze powietrza t = idem:
ϕ - Wilgotność bezwzględna - jest to proporcja masy wilgoci Mw zawartej w powietrzu wilgotnym do objętości V zajmowanej przez to powietrze. Wielkość ta jest identyczna z gęstością pary wodnej w powietrzu wilgotnym:
Ψ - stopień nasycenia - stosunek zawartości wilgoci w powietrzu wilgotnym do zawartości wilgoci w powietrzu nasyconym o tej samej temperaturze i ciśnieniu:
trosy - temperatura punktu rosy - jest temperaturą powietrza wilgotnego, do której można je schłodzić bez wydzielenia się z niego wilgoci, czyli do uzyskania przez to powietrze stanu nasycenia. Punkt rosy leży na przecięciu danej x = idem z krzywa nasycenia φ = 100% (jest to temperatura, przy której pojawia się rosa (lub mgła, oraz szron) jeżeli gaz wilgotny ostudzamy przy niezmiennej zawartości wilgoci X)
tm - temperatura mokrego termometru - nazywana również graniczną temperaturą chłodzenia wody, jest temperaturą wskazywaną przez zwilżony wodą termometr, znajdujący się w strumieniu powietrza wilgotnego. Temperatura termometru mokrego dla danego powietrza wilgotnego znajduje się na przecięciu jego izentalpy h = idem z krzywą nasycenia φ = 100%
Temp. Termometru suchego- temperatura wskazana przez zwykły termometr, z różnicy wskazań termometru suchego i mokrego można wyznaczyć wilg względną.
h - entalpia - powietrza wilgotnego hi+x równa jest sumie entalpii powietrza suchego hp oraz entalpii zawartej w nim wilgoci hw:
Entalpia jest miarą energii zawartej w powietrzu.
Żródła: [1] Hans-Jürgen „Technika klimatyzacyjna. Poradnik” MASTA Gdańsk 2001 [2] Jaskólski M., Micewicz Z. „Wentylacja i klimatyzacja hal krytych pływalni” MASTA Gdańsk 2000 [3] Pawiłojć A., Targański W., Bonca Z. „Odzysk ciepła w systemach wentylacyjnych i klimatyzacyjnych” MASTA Gdańsk 1998
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)