To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Postawa przy pracy
Należy unikać w granicach możliwości, wykonywania pracy statycznej. Przy pracy męczą się nie tyle mięśnie, które wykonywały jakieś ruchy, ile mięśnie, które pozostawały unieruchomione w stanie napięcia.
Na straty energii, związane z wykonywaniem pracy statycznej, składają się następujące elementy:
straty związane z koniecznością zachowania określonej pozycji ciała przy pracy; człowiek stojąc i nie wykonując żadnej pracy zużywa o 11-12 % więcej kcal niż siedząc,
Straty wywołane koniecznością przeciwdziałania ciężarowi przedmiotów utrzymywanych siłą mięśni (podtrzymywanie, przenoszenie narzędzi),
wysiłek mięśniowy związany z zachowaniem równowagi i przeciwdziałaniem przesuwania się środka ciężkości ciała poza podstawę stóp, wysiłek ten jest znaczny, gdyż środek ciężkości u człowieka umieszczony jest dość wysoko (na około 57 % wysokości ciała licząc od dołu),
energia związana z przesuwaniem środka ciężkości ciała przy pochylaniu się podczas pracy, przy podnoszeniu ciężarów z ziemi itp.
Źródła straty energii podczas pracy można poważnie zmniejszyć przez racjonalną organizację stanowiska roboczego z uwzględnieniem zasad ergonomii. Nie jest możliwe całkowite wyłączenie pracy statycznej - nawet przy pracach siedzących. Jednakże należy zmniejszać obciążenie dostarczając wygodnych, dostosowanych do ich wymiarów krzeseł, podpórek dla oparcia przedramion, podpórek dla nóg przy użyciu wysokich krzeseł.
Siedzisko.
Najlepszym rozwiązaniem krzeseł do pracy są krzesła nastawne o zmiennej wysokości siedziska i zaopatrzone w sprężynujące, nastawne oparcia wspierające ciało w okolicy krzyżowej. Ważny jest również kąt nachylenia oparcia (100-120° w stosunku do podłogi), kąt odchylenia siedziska od poziomu (przedni brzeg siedziska powinien być położony wyżej od tylnego 3-5°), głębokość siedziska (350-400 mm), szerokość siedziska (380-400mm).
Wysokość robocza.
Wysokość robocza jest ważna gdyż to ona decyduje o przyjmowanej postawie ciała. Niedostosowanie wysokości roboczej do pracownika może być przyczyną bólu i schorzeń narządu ruchu, jak również obniżenia produkcji.
Wysokość robocza zależy przede wszystkim od charakteru pracy ( precyzyjna, lekka, ciężka, wymagająca ruchu itd. ) oraz do wymiarów ciała ludzkiego. Ze względu na rodzaj pracy dla pozycji stojącej, zaleca się następujące wysokości:
50 - 100 mm powyżej dolnej powierzchni łokcia dla pracy dokładnej i precyzyjnej;
50 - 150 mm poniżej dolnej powierzchni łokcia dla ogólnie lekkich zadań manipulacyjnych;
150 - 400 mm poniżej dolnej powierzchni łokcia dla pracy ciężkiej, szczególnie kiedy wymagane jest przyłożenie sił skierowanych ku dołowi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)