To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Posiadanie i dzierżenie Definicja posiadania i dzierżenia. Posiadanie - jest władztwem faktycznym nad rzeczą z zamiarem zachowania jej dla siebie. Prawnicy okresu klasycznego traktowali posiadanie wyłącznie jako stan faktyczny, a nie jako prawo.
Dzierżenie - to takie władztwo faktyczne nad rzeczą, w którym występuje jedynie corpus, a władca nie ma zamiaru zachowania rzeczy dla siebie, lecz wykonuje władztwo w cudzym imieniu.
Geneza rzymskiej possesio.
Problematyką posiadania zajmowało się w Rzymie wielu jurystów, którzy nie byli zgodni w głoszonych poglądach i to nawet dotyczących kwestii fundamentalnych.
Zdaniem Nervy (reprezentował poglądy większości) posiadanie jest tym stanem, który poprzedzał ukształtowanie się prawa własności. W takim razie posiadanie jest tak stare jak stara jest walka człowieka z otaczającą go rzeczywistością. Przedmiotem władania pierwotnego człowieka były takie rzeczy jak: zebrane owoce, upolowana zwierzyna, broń itp. W pierwotnych stosunkach władający mógł przekazać „swoją” rzecz w czasowe władanie osobie trzeciej np. użyczyć broni bliskiej mu osobie. Jeżeli ta po skończonym polowaniu zamierzała zwrócić broń poprzedniemu władcy to będziemy mieli do czynienia z typową postacią dzierżenia.
Dla ochrony posiadania i dzierżenia człowiek pierwotny posługiwał się dwoma środkami (znanymi do dzisiaj) służącymi do ochrony władztwa faktycznego:
- obroną konieczną - przy odpieraniu bezpośredniego ataku godzącego w sferę jego władztwa,
- samopomocą - w celu przywrócenia stanu poprzedniego.
Dopiero z chwilą gdy z pomocą przyszło państwo stwierdzić możemy iż ukształtowane zostało prawo własności. Odtąd posiadanie poważnie straciło na swoim znaczeniu.
Najdawniejsze prawo rzymskie pozytywnej ochrony udzielało tylko posiadaczom właścicielskim, przez ochronę prawa własności. Posiadaniem niewłaścicielskim prawo rzymskie interesowało się gdy prowadziło ono do nabycia własności w drodze usucapio. Takie posiadanie określali rzymianie jako usus. Na tym etapie rozwoju nie było jeszcze ochrony procesowej przeciw prawu własności. Wyłom robi dopiero pretor przyznając komuś ochronę kto nie jest właścicielem. Rodzaje posiadania
Possessio iusta - stan faktyczny odpowiadał prawu, co miało miejsce, gdy właściciel rzeczy był zarazem jej posiadaczem.
Possessio iniusta - posiadanie wykonuje ktoś, kto nabył je bezprawnie.
Odmawiał pretor ochrony temu posiadaniu, które zostało nabyte wadliwie (np. posiadanie uzyskane siłą, podstępem)
Pretor odmawiał również ochrony posiadaniu prekaryjnemu, czyli takiemu, które udzielono na prośbę prekarzysty, z obowiązkiem zwrotu na każdorazowe wezwanie i gdy mimo wezwania prekarzysta rzeczy nie zwrócił.
(…)
… udzielając środków pozaprocesowych, jakimi były interdykty.
Interdyktami chroniono zarówno posiadanie rzeczy ruchomych jak i nieruchomości. Interdykt mógł zmierzać do położenia kresu przeszkodom w spokojnych korzystaniu z rzeczy, przywróceniu stanu posiadania utraconego lub do uzyskania posiadania rzeczy, która dotychczas znajdowała się w cudzym władaniu.
Do Interdyktów reinendae possessionis należały…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)