Opracowanie pomiarów ombrometrycznych Wstęp Opady atmosferyczne to produkty kondensacji pary wodnej zawartej w atmosferze, spadające na powierzchnię Ziemi lub unoszące się w powietrzu w postaci wody lub kryształków lodu. Opady atmosferyczne występują w postaci: 1) deszczu, śniegu, mżawki, krup, gradu, 2) opadów unoszących się w powietrzu, do których należy mgła, 3) opadów osiadających (osady, opady poziome), czyli rosy, szronu, szadzi. Opady spadające na ziemię powstają, gdy krople wody i kryształki lodu osiągną rozmiary, przy których prądy występujące w chmurze nie mogą ich utrzymać. Do pomiarów opadu atmosferycznego służą deszczomierze i pluwiografy. Ilość spadłego opadu określa się wysokością wyrażoną w milimetrach, jaką utworzyłaby woda na powierzchnia płaskiej, gdyby nie parowała, nie wsiąkała i nie ściekała. W klimatologii opad atmosferyczny charakteryzowany jest wielkością zwaną sumą opadu w wybranym okresie (godzina, doba, miesiąc, rok), wyraża się go w milimetrach. Rozkład opadów atmosferycznych na kuli ziemskiej jest bardzo zróżnicowany i zależy w bardzo dużym stopniu od warunków miejscowych, zwłaszcza od rzeźby terenu oraz od szerokości geograficznej. Wyróżnia się typ opadów: 1) równikowy (do 10° szerokości geograficznej północnej i południowej) o sumie rocznej ponad 2000-3000 mm, obejmujący tereny, gdzie w ciągu roku występują dwa okresy deszczowe z obfitymi opadami pochodzenia konwekcyjnego, występującymi w czasie równonocy (tzw. deszcze zenitalne), oddzielone od siebie okresami stosunkowo suchymi. 2) zwrotnikowy (10°-25° szerokości geograficznej północnej i południowej), na obszarach gdzie stopniowo przesuwając się w stronę zwrotników zanikają dwa okresy opadowe, przechodząc w niewielkie opady występujące w letniej poł. roku (ok. 4 miesięcy), pozostałe miesiące są bezdeszczowe. Jest to region o najmniejszych sumach opadów wynoszących poniżej 250-50 mm, gdzie większość powierzchni zajmują pustynie. 3) monsunów zwrotnikowych, obejmujący obszar m.in. Azji Południowo-Wschodniej (Azja), Zatoki Gwinejskiej, północnej Australii, gdzie roczny przebieg opadów atmosferycznych jest podobny, jak w typie zwrotnikowym, z tym że są one znacznie większe i wynoszą od 3 000 do 10 000-12 000 mm. Miejscem o największej sumie opadów na kuli ziemskiej jest przedpole Himalajów (reprezentowane przez stację w Czerrapundżi), gdzie średnio rocznie spada 12 000 mm, przy czym najwyższy opad wynosił 22990 mm (w 1861), natomiast najniższy 7 000 mm. 4) śródziemnomorski, obejmujący obszar m.in. wybrzeża Morza Śródziemnego, Półwyspu
(…)
… 22990 mm (w 1861), natomiast najniższy 7 000 mm.
4) śródziemnomorski, obejmujący obszar m.in. wybrzeża Morza Śródziemnego, Półwyspu
Kalifornijskiego, południowej Afryki, południowej Australii, gdzie suma opadów jest zróżnicowana
i wynosi od 500 do ponad 1000 mm, maksimum zaś przypada na zimę lub jesień.
5) szerokości umiarkowanych (podtyp kontynentalny), obejmujący wnętrza kontynentów, gdzie
maksimum…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)