Pomiar objętości zalegającej w płucach-opracowanie

Podstawowe grupy parametrów układu oddechowego i ogólne metody ich pomiaru.
Parametry statyczne, takie jak: RV(pojemność zalegająca w pucach) - w wyniku schorzeń powiększa się prze co zmniejsza się pojemność czynnej wymiany powietrza; VC(pojemność życiowa) - obrazuje pojemność płuc w czasie głębokiego wdechu, świadczy o możliwościach pacjenta; TLC(całkowita pojemność płuc). RV - możemy obliczyć stosując albo metodę pletyzmograficzną, albo metodę wypłukiwania azotu. Natomiast objętości VC oraz TLC możemy zmierzyć podczas prostego badania spirometryczngo. W czasie badania pacjent oddycha poprzez ustnik połączony specjalną rurką z aparatem spirometrycznym. Często pacjentowi zakłada się odpowiedni zacisk na nos, który zapewnia, że powietrze oddechowe w całości przechodzi przez ustnik. Przed przystąpieniem do właściwych pomiarów spirometrycznych chory powinien wykonać kilka głębokich oddechów. Kolejna czynność to wzięcie bardzo głębokiego wdechu i po przyłożeniu szczelnie ustnika do ust, jak najszybsze wydmuchnięcie do aparatu całego zapasu powietrza zawartego w płucach. Dalsze ruchy oddechowe wykonywane są zgodnie z poleceniami osoby wykonującej badanie. W czasie wykonywania pomiarów na ekranie monitora spirografu wyświetlają się wartości poszczególnych parametrów.
Parametry dynamiczne: FVC(nasilona objętość wydechowa) - całkowita objętość jaką pacjent jest w stanie wydmuchać podczas natężonego wydechu, szybkość osiągnięcia tej maksymalnej wartości świadczy o stanie pacjenta; FEV(nasilona objętość wydechowa pierwszosekundowa) - objętość powietrza wydychanego w czasie maksymalnie nasilonego i szybkiego wydechu. Te parametry również możemy zmierzyć podczas prostego badania spirometrycznego, opisanego powyżej. Parametry mechaniczne: opór przepływu R=Q/P, gdzie Q - przepływ, a P - 150-200Pa/l*s - opór mierzy się metodą pletyzmograficzną, gdzie P= PK-PP, gdzie PK - ciśnienie w komorze, PP - ciśnienie w pęcherzyku płucnym; oraz elastyczność pęcherzyków płucnych-podatność na rozciąganie C=V/P, wynosi 0,080,35l/cmH20, a możemy go obliczyć rysując pewne krzywe ciśnieniem a objętością.
Pomiar objętości zalegającej w płucach. Metoda wypłukiwania azotu z płuc. Dokładność.
Gazem znacznikowym w tej metodzie jest azot. W powietrzu znajduje się 21% tlenu, oraz 78% azotu i na podstawie znajomości tego faktu możemy obliczyć stężenie azotu w zbiorniku o znanej i stałej objętości. Czas zabiegu trwa od 7 do 8 min i jest to czas wyrównania się stężeń w zbiorniku w którym znajdował się czysty Tlen i w płucach, gdzie jest gaz oddechowy. W tym czasie pacjent spokojnie oddycha. W zależności od tego w którym momencie zostanie zamknięty zawór, tzn. czy było to po wydechu czy po wdechu, możemy obliczyć różne objętości, korzystając z zależności:

(…)

…, służy do kontroli małych objętości, daje dobrą charakterystykę częstotliwościową oddechu.
objętościowy kontroluje objętość, mierzy się duże zmiany objętości, jest mniej czuły j ma gorszą charakterystykę częstotliwościową oddechu.
Ciśnieniowo-objętościowy mierzy przepływy, ma dobą czułość i dobrą charakterystykę częstotliwościową oddechu.
…
... zobacz całą notatkę