Polska młodzież w okresie przemian - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1239
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Polska młodzież w okresie przemian - omówienie  - strona 1 Polska młodzież w okresie przemian - omówienie  - strona 2 Polska młodzież w okresie przemian - omówienie  - strona 3

Fragment notatki:

Barbara Fatyga „Polska młodzież w okresie przemian” w: Wymiary życia społecznego-M.
Marody (red).
Dwa główne podejścia socjologicznych badań młodzieży:
nacisk na stałość pewnych cech socjodemograficznych i kulturowych młodzieży jako kategorii
społecznej, obserwacja trendów występujących po 1989r. Badacze poszukują tego, co podobne,
stabilne i trwałe. Do zmian podchodzą niechętnie. Narzędzia badaczy to ankieta i wywiad
kwestionariuszowy, podstawa interpretacji danych- analiza statystyczna.
koncentracja na zmianie kontekstu społeczno-kulturowego sytuacji młodzieży. Traktowanie
młodzieży jako grupy, zbioru różnorodnych jednostek, które należy badać tak, jakby niewiele o nich
wiadomo. Badania mają charakter antropologiczno- socjologiczny (lub psychologicznosocjologiczny), ich autorzy są otwarci na nowinki teoretyczne i metodologiczne. Interpretacje
wyników zakorzenione są w konkretnych kontekstach temporalnych.
Główne tezy:
zróżnicowanie współczesnych środowisk młodzieżowych
Wymiary młodzieżowego życia:
usytuowanie przestrzenne (wieś- miasto, region, województwo, gmina)
status socjoekonomiczny rodziny pochodzenia
miejsce badanej grupy w systemie oświaty (zróżnicowanie sytuacji szkolnej)
płeć i wiek (dziewczęta i chłopcy, dzieci, młodsze nastolatki, starsze nastolatki, młodzi dorośli)
wpływy kultury popularnej
uczestnictwo w kulturze ludycznej
formy zagospodarowania czasu wolnego
narastanie dystansu międzygeneracyjnego w relacjach młodzieży i dorosłych
dorośli mają i będą mieć problemy z komunikacją w relacjach międzygeneracyjnych
Typologia środowisk młodzieżowych wg B. Fatygi. Podstawą rozróżniania była analiza układów
wartości charakterystycznych dla pewnych grup młodzieży. Każdy z tych układów wartości miał
widoczne:
Dominanty ideowe-główne cele życiowe
Dominanty regulatywne- wartości instrumentalne kierujące całym układem.
Młodzież miejska:
Normalsi- grupa najliczniejsza. Młodzież nienależąca do żadnej socjologicznej czy politycznej
ekstremy. Pochodziła z rodzin robotniczych i z rodzin „średniej inteligencji technicznej i biurowej”:
dzieci proletariatu i/lub sfery budżetowej. Ukończyli: szkoły średnie techniczne, licea: kierunki
studiów: ekonomia, prawo, organizacja i zarządzanie, szkoły pomaturalne, niepubliczne wyższe
uczelnie.
Najważniejsze dla nich były wartości rodzinne. Wartość pracy wysoko, gdyż praca zapewnia godziwe
życie rodzinne. U chłopców kariera na 2 lub nawet 1 miejscu w ich układzie wartości, dla dziewcząt
na dalszych pozycjach. Wzorce: amerykańskie filmy i seriale „klasy B”. Cenili kompetencję. Składały
się na nią: dyplom wyższej uczelni, znajomość języka obcego i umiejętność pracy z komputerem.
Chłopcy nie deklarowali skłonności prospołecznych, dziewczęta chętnie angażowałyby się w
działalność charytatywną.
„normalność”- spokój, stabilizacja, poczucie bezpieczeństwa. Cenili również „radzenie sobie w
życiu”, które nie powinno przekraczać granic „przyzwoitości”. Nie „młode wilki”, ale pracownicy
najemni w dobrych (dobrze płacących) ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz