Polityka społeczna i polityka socjalna - wykład, 6sem

Wykład 3 Polityka społeczna czy polityka socjalna?
- Autorstwo terminu „polityka społeczna” przypisuje się francuskiemu myślicielowi i reformatorowi, znanemu przedstawicielowi socjalizmu utopijnego - Ch. Fourier (1772-1837)
- Pojęcie „polityka socjalna” (sozialpolitik) wprowadził W.H. Riehl w 1854. Upowszechnieniu się tego terminu sprzyjało:
• Wykorzystanie go przez O. Bismarcka przy wprowadzeniu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych w latach 80-90 XIX w.
• Powstanie związku polityki socjalnej w 1872 r.
- W ten sposób w praktyce społecznej i publicystyce zaczęło się kształtować do dzisiaj istniejące rozróżnienie na:
• Politykę socjalną (niem. Sozialpolitik, am. Social welfare policy) - skierowana na poprawę bytowego położenia grup ludności bezwzględnie lub relatywnie słabych i na zabezpieczenie od ryzyka zagrażającego egzystencji
• Politykę społeczną (niem. Gesellschaftpolitik, am. Social policy) - obejmuje politykę socjalną oraz sterowanie rozwojem społecznym poprzez zmiany w strukturach społecznych i stosunkach społecznych.
- W Polsce mamy do czynienia z trzema tendencjami:
1) tak jak wcześniej tylko, że termin „polityka socjalna” stosowana jest wymiennie z innymi (np. polityka pomocy społecznej)
2) przeciwstawianie
3) utożsamianie (w świadomości potocznej, mediach, itp.)
Polityka społeczna - polityka socjalna (relacje)
- Polityka socjalna stanowi tylko część - element polityki społecznej (sytuacja charakterystyczna dla następujących modeli polityki społecznej):
• Instytucjonalnego - zwanego też redystrybucyjnym, socjaldemokratycznym
• Socjal-liberalnego - zwanego też motywacyjnym, służebnym, konserwatywno-korporacyjnym
- Polityka społeczna sprowadza się do polityki socjalnej (w przypadku modelu rezydualnego, zwanego inaczej marginalnym, liberalnym)
Polityka społeczna - polityka socjalna (cechy konstytutywne)
Polityka społeczna:
• Kształtuje ogólne warunki pracy i bytu ludzkości, pożądane struktury społeczne oraz stosunku społeczne
• Dotyczy wszystkich grup ludności i ma prowadzić do takiej sytuacji, w której całe społeczeństwo funkcjonuje sprawnie i efektywnie
• Dąży do zaspokojenia potrzeb ludności na poziomie społecznego optimum
Polityka socjalna:
 Kształtuje warunki pracy i bytu ludzi, którzy potrzebują pomocy w zaspokojeniu podstawowych potrzeb życiowych, takich jak: praca, dochód, żywność, mieszkanie, opieka zdrowotna
 Dotyczy przede wszystkim tzw. grup ryzyka socjalnego, czyli osób biednych, chorych, niepełnosprawnych, bezrobotnych, starych, żyjących w rodzinach patologicznych

(…)

…, czyli osób biednych, chorych, niepełnosprawnych, bezrobotnych, starych, żyjących w rodzinach patologicznych
 Dąży do wyrównania szans w rozwoju jednostek rodzin i środowisk oraz do zaspokojenia potrzeb, przynajmniej na poziomie minimum socjalnego
Problem potrzeb w polityce społecznej Trudności w konceptualizacji pojęcia potrzeb (wybrane przyczyny):
- stosowanie go na gruncie różnych nauk społecznych (psychologii, ekonomii, pedagogiki, politologii)
- zróżnicowanie dla poszczególnych osób, grup, środowisk i społeczeństw
- charakter dynamiczny potrzeb
Propozycja definicji, która może być wykorzystywana na gruncie różnych nauk społecznych:
 Potrzeba jest to obiektywna konieczność przyswajania dóbr przyrody i produktów pracy, bez których nie może funkcjonować ani jednostka ani społeczeństwo
 Potrzeba…
... zobacz całą notatkę