Polimery pochodzenia naturalnego

Nasza ocena:

3
Pobrań: 84
Wyświetleń: 1589
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Polimery pochodzenia naturalnego - strona 1

Fragment notatki:

 Z treści notatki możemy dowiedzieć się więcej na takie tematy, jak: czym są polimery, polisacharydy i celuloza, azotany celulozy i sztuczny jedwab. Możemy także poszerzyć naszą wiedzę o takich zagadnieniach, jak: wyrób papieru, amylopektyna , amyloza, fosforoproteidy, sztuczne włókno białkowe.

 
POLIMERY POCHODZENIA NATURALNEGO.
 
Polimery to związki o budowie łańcuchowej, których cząsteczki zbudowane są z połączonych ze sobą, powtarzających się elementów. Najmniejszy, powtarzający się element budowy łańcucha polimeru nazywamy merem. Łańcuchy polimerów mogą być zbudowane z identycznych lub też różnych merów.
Polimery otrzymuje się w reakcjach łączenia się ze sobą pojedynczych cząsteczek prostych związków, nazywanych monomerami, w długie łańcuchy. Reakcje te
dzielą się na dwie podstawowe grupy: reakcje polimeryzacji i reakcje polikondensacji. Polimeryzacją nazywamy proces łączenia się cząsteczek monomerów w łańcuch, któremu nie towarzyszy powstawanie żadnych produktów ubocznych. Polikondensacja charakteryzuje się powstawaniem w niej prostych produktów ubocznych-najczęściej wody.
Właściwości chemiczne polimerów zależą od budowy chemicznej merów wchodzących w ich skład i rodzaju łączących je wiązań. Cechą wspólną wszystkich polimerów o budowie łańcuchowej jest zdolność do rozpadu na prostsze fragmenty aż do cząsteczek monomerów włącznie i nosi nazwę depolimeryzacji. Depolimeryzacja zachodzi pod wpływem wysokiej temperatury, światła, promieniowania jonizującego lub substancji chemicznych inicjujących rozkład łańcucha.
Jednym z najważniejszych polimerów naturalnych stosowanych przez człowieka od kilkuset lat jest kauczuk.
Kauczuk naturalny (C5H8)n otrzymuje się głównie z soku mlecznego, czyli mleczka drzew tropikalnych ( przede wszystkim Hevea brasiliensis ) rosnących dziko lub na plantacjach w Brazylii. W miarę wzrastającego zapotrzebowania na kauczuk ogromne plantacje roślin kauczukodajnych założono również w Indiach, na Cejlonie i na Archipelagu Malajskim.
Mleczko, zwane ogólnie lateksem, spływa z nacięć na korze Hevei do specjalnych płaskich naczyń.
Lateks , koloidowy roztwór kauczuku , poddaje się koagulacji za pomocą dymu płonącego drewna albo lepiej za pomocą kwasu octowego . Skoagulowany kauczuk oddziela się od wodnistej cieczy i poddaje odpowiedniej obróbce. Kauczuk surowy stanowi bezpostaciową stałą masę. Nie rozpuszcza się w wodzie i jest względem niej nieprzesiąkliwy. Dwusiarczek węgla CS2 i rozpuszczalniki organiczne takie jak benzyna, benzen, rozpuszczają go, powodując początkowo silne jego
spęcznienie. Cząsteczki kauczuku są olbrzymie i dlatego jego roztwory są koloidowe. Rozciągliwość i elastyczność kauczuku naturalnego są ograniczone i zależne od temperatury. Podczas ogrzewania kauczuk staje się lepki, a oziębiony do niskich temperatur kruszeje. Z czasem kruszeje także wskutek powolnego utleniania powietrzem. Wobec takich właściwości zastosowanie surowego kauczuku było niewielkie. Okazało się jednak, że kauczuk łatwo wiąże się z siarką, co znakomicie polepsza jego właściwości techniczne i odporność chemiczną. Proces wiązania siarki nazywamy wulkanizacją . Kauczuk zwulkanizowany nazywa się gumą . Wulkanizację przeprowadza się zazwyczaj na gorąco w temperaturze 135-180C z dodatkiem 2-3% siarki. Możliwa jest również wulkanizacja na zimno, zwłaszcza przy produkcji drobnych wyrobów gumowych np. rurek, oraz przy gumowaniu tkanin. Wtedy


(…)

… o budowie:
zasada - cukier.
Nukleozydy są glikozydami zasad purynowych i pirymidynowych.
Jako zasady wchodzą w skład nukleotydów pochodne aminowe, wodorotlenowe albo metylowe dwóch zasad heterocyklicznych puryny i pirymidyny. Cukrowymi składnikami nukleotydów są dwie pentozy: ryboza i dezoksyryboza przy czym w poszczególnych nukleotydach i kwasach nukleinowych występuje tylko jeden z tych cukrów.
Poszczególne składniki nukleotydu połączone są ze sobą w następujący sposób: - pentoza związana jest z jednej strony z zasadą, a z drugiej- z kwasem fosforowym. Widać to na przykładzie kwasu adenilowego, który jest jednym z nukleotydów adeninowych. Składnikami jego są: adenina, ryboza i kwas fosforowy.
W kwasie adenilowym ryboza ma jeszcze dwie wolne grupy wodorotlenowe. Do jednej z tych grup może się przyłączyć drugi nukleotyd za pomocą swojej reszty fosforanowej. Powstały w ten sposób dwunukleotyd może się połączyć z dalszą cząsteczką nukleotydową znowu poprzez rybozę drugiego nukleotydu i kwas fosforowy trzeciego itd. Powstają w ten sposób polinukleotydy tworzące kwasy nukleinowe.
Wiadomo, że w białkach o swoistości cząsteczki decyduje kolejność rozmieszczenia aminokwasów. Podobnie o swoistości kwasów…
… oraz węglanu wapnia ), tłuszczu i kollagenów.
Podczas gotowania z wodą albo działania przegrzaną parą wodną na kollageny powstaje z nich klej. Czysty klej kostny nazywamy żelatyną. Żelatyna nie ulega koagulacji podczas gotowania z wodą. c) Elastyna wchodzi w skład ścięgien i innych elastycznych części tkanki łącznej.
d) Włókna surowego jedwabiu składają się z fibroiny, pokrytej innym białkiem, odgrywającym…
… lanitalowe- wytworzone z białka naturalnego w połączeniu z formaliną.
O wiele większe znaczenie zyskały włókna syntetyczne otrzymywane z poliamidów, których elementy tworzące polimer połączone są ze sobą podobnie jak aminokwasy w cząsteczce białka, np. wełny. Spośród takich polimerów największe znaczenie w przemyśle zyskał nylon, produkt kopolimeryzacji kwasu adypinowego z sześciometylenodwuaminą.
Większość…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz