To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pojęcie firmy przedsiębiorcy
Pojęcie „firma” jest dość specyficzne, ponieważ - w odróżnieniu od większości pojęć z zakresu prawa - w języku potocznym oznacza zupełnie co innego niż w języku prawnym używanym przez ustawodawcę. Na co dzień mianem „firmy” określa się to, co w języku prawnym nazywane jest przedsiębiorcą lub przedsiębiorstwem, np. „pracuję w firmie X”, „zawarłem umowę z firmą Y”, „mój sąsiad prowadzi własną firmę”. Rzadziej używa się tego określenia do opisania czyjejś renomy, powszechnej opinii o czymś lub o kimś, np. „ten szewc ma w mieście bardzo złą firmę”.
1Korzenie prawnego użycia słowa „firma” sięgają średniowiecza i języka łacińskiego. Wówczas to kupcy podpisywali dokumenty, które uznawali za własne, a czynność ta nazywana była firmatio (łac. firmare - stwierdzać). Późniejszy rozwój handlu i jego postępująca anonimizacja, wyrażająca się w częstym braku osobistej więzi czy znajomości między stronami zawieranych umów, doprowadziły do wykształcenia w praktyce i dostrzeżenia przez ustawodawcę oznaczeń pozwalających zidentyfikować danego kupca (przedsiębiorcę) przez inne podmioty (np. jego klientów), podobnie jak czynią to imię i nazwisko w odniesieniu do osób fizycznych. Obecnie w języku prawnym - choć ustawodawca nie wyraża tego wprost - firma to oznaczenie odróżniające przedsiębiorcę, pod którym prowadzi on swoją działalność gospodarczą lub zawodową.
Z racji takiej rozbieżności znaczeniowej między potocznym i prawnym rozumieniem pojęcia „firma”, należy dodatkowo uściślić stosunek tego określenia do słowa „nazwa”. W potocznym znaczeniu bowiem „firma” jako oznaczenie przedsiębiorcy (a więc w ujęciu prawnym) określana jest mianem „nazwy”. Tłumaczy to niepoprawne - z punktu widzenia języka prawnego - pytanie: „Jak brzmi nazwa tej firmy?”. 9Firma, jak to zostało stwierdzone wcześniej, to oznaczenie indywidualizujące podmioty prawa, jakimi są przedsiębiorcy. Nazwa - w ujęciu prawnym - ma z kolei dwa znaczenia. Po pierwsze może indywidualizować przedsiębiorstwo (zob. art. 551 pkt 1 k.c.), czyli zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, a więc przedmiot prawa. Takim przedsiębiorstwem może być np. sklep, czyli lokal wraz z wyposażeniem i innymi składnikami służący do prowadzenia działalności handlowej, a jego nazwą np. „Sklep ogrodniczy Nasturcja”. Po drugie nazwa może indywidualizować podmiot prawa - osobę prawną lub tzw. niezupełną osobę prawną (art. 331 k.c.), będąc odpowiednikiem imienia i nazwiska osoby fizycznej (np. nazwa fundacji czy stowarzyszenia). Każda osoba prawna lub tzw. niezupełna osoba prawna ma nazwę, lecz nie każdy taki podmiot posiada firmę. Posługuje się nią wówczas, gdy jest przedsiębiorcą, a firma taka ma brzmienie tożsame z nazwą osoby prawnej (tzw. niezupełnej osoby prawnej) - art. 435 § 1 k.c.
(…)
…) - art. 435 § 1 k.c.
Firmy przedsiębiorcy nie należy również mylić z innymi oznaczeniami spotykanymi w obrocie, takimi jak np. znaki towarowe. Służą one do oznaczenia towarów lub usług, choć niekiedy w powszechnej świadomości utożsamiane są z firmą przedsiębiorcy (np. „Orange” to oznaczenie usługi telekomunikacyjnej - sieci telefonii komórkowej, której operatorem jest przedsiębiorca działający pod firmą „Polska Telefonia Komórkowa Centertel Sp. z o.o.”).
Porządkując zatem wspomnianą terminologię dotyczącą nazewnictwa handlowego, można stwierdzić, że imię i nazwisko indywidualizuje osoby fizyczne, nazwa pozwala odróżnić od siebie osoby prawne i tzw. niezupełne osoby prawne (podmioty prawa) niebędące przedsiębiorcami, a także przedsiębiorstwa (przedmioty prawa), znaki towarowe służą wyróżnieniu towarów…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)