To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Czym różni się pojecie efektu głównego (działania czynnika) od pojęcia kontrastu I rzędu.
W analizie wariancji zastanawiamy się, czy zróżnicowanie między pomiarami jest spowodowane czynnikiem czy też innymi przyczynami losowymi, nie kontrolowanymi w badaniu. Zróżnicowanie spowodowane przez czynnik sprawia, że dla każdego poziomu czynnika, wyniki osób należących do grup wydzielonych przez ten czynnik odchylają się. Rozmiar tego odchylenia wyrażają właśnie efekty główne zadziałania czynnika. Na przykład, jeżeli czynnikiem jest pewien profil psychologiczny przyjmujący cztery poziomy A,B,C,D, to jeśli mierzymy wpływ tego czynnika na inteligencję, to możemy zaobserwować następujące średnie w czterech próbach pobranych z czterech pod-populacji ludzi typu kolejno A,B,C,D: śra=107, śrb=115, śrc=92, śrd=122. Ponadto możemy zmierzyć średnią ze wszystkich badanych osób: śrcałk=109. Efektem zadziałania czynnika na poziomie A jest α^(A)=107-109=-2 (bycie człowiekiem typu A obniża średnio inteligencję o 2pkt), zaś - na poz. D jest to α^(D)=122-109=+13 (bycie człowiekiem typu C podwyższa średnio inteligencję o 13pkt).
Mówimy więc, że efekt główny działania i-tego poziomu czynnika kontrolowanego A zmiennej x jest to różnica między wartością oczekiwaną na i-tym poziomie tego czynnika, a wartością oczekiwaną w całej populacji. Natomiast kontrast I rzędu jest to różnica między efektami głównym działania czynnika na różnych poziomach, czyli różnica między wartościami oczekiwanymi w dwóch różnych pod-populacjach wydzielonych przez te dwa różne poziomy. Na przykład kontrast między ludźmi typu A i typu C wynosi α^(A)-α^(D)=-2 - (+13)=-15, co oznacza że międz profilami A i C jest różnica 15 jednostek w jakimś ttam teście IQ.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)