To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SCJENTYZM - (od łac. scientia - wiedza) - zespół poglądów filozoficznych głoszących, że prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarczają jedynie nauki przyrodnicze[1] . Rozwinął się w drugiej połowie XIX wieku z empiryzmu i pozytywizmu . Za jego twórcę uważa się Augusta Comte . SCHOLASTYKA - okres w rozwoju filozofii chrześcijańskiej (właściwie katolickiej ), który rozpoczął się około XII wieku. Obejmował wiele nurtów filozoficznych, których wspólną cechą było podejmowanie problemu zgodności prawd wiary chrześcijańskiej z rozumem naturalnym. Powstała z potrzeby pełnego zrozumienia tego, w co się wierzy. Również metoda ( scholastyczna ) polegająca na rozwiązywaniu problemów poprzez racjonalne badanie argumentów za i przeciw. Podstawowe założenie scholastyki: Dogmaty i prawdy wiary są niepodważalne, można je jednak uzasadnić za pomocą rozumu. Metody rozumowego dowodzenia oparte były na pismach logicznych Arystotelesa i Boecjusza . Scholastyka stała się podstawą teologii , czyli nauki o Bogu. Najbardziej znanym filozofem i teologiem scholastycznym był św. Tomasz z Akwinu , który połączył myśl chrześcijańską z arystotelizmem. Wielkim myślicielem średniowiecza, zasłużonym dla rozwoju scholastyki był także Albert Wielki . Ze względu na rygorystyczne stosowanie jednego, ustalonego sposobu rozumowania, z czasem scholastyka zdobyła sobie wielu przeciwników. Dziś potocznie "scholastyka" oznacza metodę nauczania polegającą na udowadnianiu z góry przyjętych praw. SCEPTYCYZM - Sceptycyzm filozoficzny to pogląd filozoficzny, podważający pełną wiarygodność ludzkiego poznania. Należy odróżnić współczesny sceptycyzm filozoficzny od sceptyków , szkoły filozoficznej starożytnej Grecji, założonej przez Pyrrona z Elidy . Sceptycyzm jest mylony z cynizmem . Postawa sceptyczna zakłada zawsze pewne obiektywne kryteria za pomocą których można rozróżnić prawdę i fałsz. Cynicy programowo odrzucali rozważanie zagadnień z teorii bytu i teorii poznania , zakładając, że nie ma obiektywnych kryteriów prawdy. RETORYKA - ( gr. ῥητορική rhetorike , od wyrazu ῥήτωρ rhetor "mówca") - krasomówstwo, sztuka wymowy, umiejętność dobrego i rzetelnego przekonywania słuchaczy, czyli przekazywania treści perswazyjnych . Teoria retoryki opierała się na obserwacji możliwości perswazyjnych ludzkiej mowy, a środki retoryczne nie były wynajdywane przez teoretyków, lecz pochodziły z przemówień sławnych oratorów . Zadaniem teoretyków było natomiast opracowywanie wskazówek przydatnych w układaniu mowy , a także klasyfikacja zabiegów retorycznych - przy czym zasady klasyfikacji, np. tropów i figur retorycznych , różniły się w zależności od autora. Według Arystotelesa , retoryka służy wynajdywaniu tego, co w mowie może mieć znaczenie przekonywujące. Przeciwieństwem sztucznej retoryki jest
(…)
…, że wartości i związane z nimi normy i oceny mają charakter względny, zmieniają się w czasie, są zależne od miejsca, i od oceniającego.
REDUKCJONIZM - pogląd w filozofii nauki, stanowisko metodologiczne przyjmujące, że możliwe i właściwe jest wyjaśnienie i opis własności złożonego układu poprzez opis i wyjaśnienie zachowania jego części[1]. Poglądem przeciwnym jest holizm. Zgodnie z redukcjonizmem badanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)