NOMINALIZM - średniowieczna doktryna filozoficzna zaprzeczają istnieniu platońskich idei, traktująca je jedynie jako wyrazy, którym nie odpowiada żadna rzeczywistość; Hume: określił granice poznania do konkretnego doświadczenia; Kant: określił granice do rozumu. NOUMEN - rzecz sama w sobie; według Kanta: przedmioty poznawalne rozumowo, istniejące poza naszym umysłem, w które się wierzy. OBIEKTYWIZM - pogląd, zgodnie z którym przedmiot poznania istnieje poza podmiotem poznającym i niezależnie od niego; stanowisko, które przypisuje wartościom istnienie niezależne od świadomości. OIKEIOSIS - OKAZJONALIZM - nurt spirytualistyczny w filozofii mówiący, że człowiek nie wie, jak powstaje ruch w jego ciele, nie może nic o nim powiedzieć ani nim pokierować, gdyż jest tylko obserwatorem; podniety, które go wywołują są okazjami do pojawienia się jakichś doznań, właściwą zaś przyczyną wyobrażeń powstających w duszy i odpowiednich ruchów w ciele jest Bóg; człowiek nie poznaje rzeczy jako takich, tylko na zasadzie kategorii istniejących jedynie w myśli; celem poznania jest zdobycie wiedzy o tym, że rzeczy nie są takimi, za jakie je uważamy, gdyż wiedzę o rzeczach jako takich posiada tylko Bóg. ONTOLOGIA - (z gr. - byt zmysłowy) nauka zajmująca się tym, co istnieje; nauka o bycie, ogólnej teorii bytu, o problemie istnienia świata, o strukturze rzeczywistości; pyta o substancję dominującą we wszechświecie. ORFIZM - mistyczny grecki kult religijny i filozoficzny, który swój początek wziął z mitów o Orfeuszu; wierzenia: dusze to demony, które istniały przed ciałem; nieśmiertelne dusze wiążą się z ciałem by odpokutować winę; demon nie wciela się tylko raz, ale kilka razy by oczyścić się z winy; przodkami ludzi są tytani, którzy popełnili zbrodnię i ludzie za to pokutują (za zjedzenie Zagreusa Zeus zamienił tytanów w proch i ulepił z niego człowieka); człowiek posiada naturę cielesną od tytanów, a pierwiastek boski od bogów; prowadząc odpowiedni tryb życia można oczyścić duszę, przyjemności cielesne są odsunięte na dalszy plan. ORGANON - według Arystotelesa: logika; nie stanowi nauki, lecz jej narzędzie; stara się sformułować zasady funkcjonowania języka oraz określić kategorie myśli i prawa rządzące poznaniem; dzieło Arystotelesa: „Kategorie” - 10 kategorii bytu (substancja, ilość, jakość, stosunek, miejsce, czas, sytuacja, posiadanie, działanie i popęd); „O interpretacji”; „Analityki pierwsze i wtóre” - zasady i prawidłowości poznania (naukę stanowi poznanie przyczyn, które opiera się na zasadach lub aksjomatach); „Topiki” - teoria loci i nowy status dialektyki (dialektyka stanowi metodę badań filozoficznych polegającą na klasyfikowaniu i rozpatrywaniu opinii filozoficznych na dany temat); „O odpieraniu sofizmatów” - ostatni tom (demaskuje i odróżnia sofizmaty od innych rodzajów argumentów).
(…)
…, analogiczną do cech psychiki ludzkiej; wg Bruno: każda cząstka świata obdarzona jest życiem, które jest duchem (świadomością); wg La Mettrie: dusza jest substancją, która znajduje się nawet w najdrobniejszej cząstce istot organicznych, każdy okruch materii ma właściwości psychiczne.
PANTEIZM* - PATRYSTYKA - ogół koncepcji teologiczno filozoficznych tworzonych w II-VIII w. przez Ojców Kościoła…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)