To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRAWO CYWILNE - to zespół norm regulujących stosunki majątkowe i osobiste pomiędzy równorzędnymi podmiotami. Prawo cywilne stanowi rozległą i zróżnicowaną gałąź prawa. Można wyróżnić w jego obrębie następujące działy: 1. Część ogólna - zalicza się do niej wszystkie normy cywilnoprawne, które regulują zagadnienia wspólne dla pozostałych działów prawa cywilnego. W księdze I kodeksu cywilnego (k.c.) - art.1 - 125 , która dotyczy części ogólnej, zostały zawarte m.in. przepisy dotyczące podmiotów prawa cywilnego, czynności prawnych, sposobów zawierania umów, przedstawicielstwa, terminów. 2. Prawo rzeczowe - reguluje takie formy korzystania z dóbr majątkowych, w których występują łącznie dwie następujące cechy: przedmiotem korzystania są rzeczy w ścisłym tego słowa znaczeniu czyli jakieś materialne części otaczającego nas świata, forma tego korzystania jest ukształtowana w postaci praw podmiotowych bezwzględnych, skutecznych wobec wszystkich. Prawo rzeczowe reguluje więc kwestie prawa własności, użytkowania wieczystego, oraz tzw. ograniczonych praw rzeczowych czyli użytkowania, służebności, zastawu, hipoteki i prawa spółdzielczego do lokalu. Do prawa rzeczowego zalicza się również normy regulujące posiadanie, które jest stanem faktycznym, a nie prawem. Prawo rzeczowe uregulowane jest w księdze II k.c. (art. 140 - 352) ale również w przepisach innych ustaw np.: w ustawie z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, ustawie z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów i in. Prawo zobowiązań - normy tego działu regulują stosunki majątkowe typu względnego, a więc prawa podmiotowe skuteczne wobec określonych indywidualnie podmiotów . Istotą prawa zobowiązań są wierzytelności, czyli prawa jednego podmiotu (wierzyciela) do żądania od drugiego podmiotu (dłużnika) świadczenia, tj. pewnego zachowania się pozytywnego (działania) lub negatywnego (zaniechania). Główną funkcją norm prawa zobowiązań jest regulacja obrotu pieniędzmi, dobrami i usługami oraz ochrona przed uszczerbkami majątkowymi. Prawo o zobowiązaniach stanowi najszerszy dział prawa cywilnego. Uregulowane jest w księdze III k.c. Dzieli się ono na dwie części: część ogólną (art. 353 - 534), zawierającą m.in. regulacje dotyczące różnego rodzaj świadczeń, wielości wierzycieli, bezpodstawnego wzbogacenia, odpowiedzialności deliktowej i kontraktowej, wykonania zobowiązania itp.; część szczególną (art. 535 - 921 16 ), regulującą najważniejsze rodzaje umów nazwanych np.: sprzedaż, darowiznę, umowę o dzieło i in.
(…)
… i obowiązków przysługujących osobie zmarłej na inne osoby. Uregulowane zostały w księdze IV k.c. (art. 922 - 1087). Prawa na dobrach niematerialnych - zawierają normy, które dotyczą praw do niematerialnych wytworów myśli ludzkiej. Największą doniosłość należy przypisać tu prawu autorskiemu i wynalazczemu. Często określa się tą dziedzinę jako prawo własności intelektualnej lub prawo ochrony własności…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)