To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Podwarstwa dostepu W wyniku dyskusji związanych z pracami normalizacyjnymi przyjęto, że podwarstwa dostępu powinna zapewniać realizację najprostszego przesłania w trybie bezpołączeniowym. Ponieważ w jednej chwili wiele stacji może zlecić przesłanie jednostek danych, więc podstawową funkcją tej podwarstwy musi być organizacja wspólnego korzystania przez stacje z łącza fizycznego. Dla użytkownika nie jest przy tym istotne w jaki sposób funkcja została zrealizowana, raczej interesuje go jakość uzyskanych usług. Dane przeznaczone do wysłania mogą mieć równe szanse na dostęp do medium lub mogą im być przypisane różne priorytety. W niektórych zastosowaniach istotne jest też określenie maksymalnego czasu, po którym na pewno dostęp do łącza zostanie uzyskany. Wysłanie danych wymaga jeszcze (poza zapewnieniem dostępu do łącza) serializacji (deserializacji), wysłania preambuły, formowania ramki, synchronizacji blokowej, adresowania oraz sprawdzenia poprawności. Realizacja tych funkcji została uwzględniona w podwarstwie dostępu. Przyjęto, że jeden obiekt podwarstwy dostępu obsługuje dokładnie jeden punkt udostępniania usług. Jest on scharakteryzowany przez adres indywidualny o długości 16 lub 48 bitów, przy czym w ramach jednolitej sieci lokalnej obowiązuje jednolita długość pola adresowego. Zwykle w pojedynczej stacji jest zrealizowany jeden obiekt podwarstwy dostępu i wówczas adres indywidualny określa stację. Oprócz jednego adresu indywidualnego każdy punkt udostępniania usług może mieć wiele adresów grupowych, które mogą być używane wyłącznie jako adresy docelowe. Możliwe jest również nadawanie w trybie rozgłaszania, z docelowym adresem grupowym oznaczającym wszystkie punkty udostępniania usług, a więc wszystkie aktywne stacje w danej sieci. W normach ISO 8802 przyjęto, że w każdym przypadku pierwszy bit adresu wyróżnia adresy indywidualne (0) lub grupowe (1). Adres rozgłaszania jest określony przez 16 lub 48 jedynek.
Podwarstwa dostępu przeprowadza kontrolę poprawności transmisji ramki, korzystając z 32-bitowych kodów CRC (nieraz 16-bitowych). Dodatkowo odrzucane są ramki, których długość przekracza granice określone dla konkretnego protokołu dostępu.
Co można powiedzieć o jakości usług udostępnianych przez podwarstwę dostępu? Jeśli chodzi o błędy transmisji, to nie występuje powielanie ramek, a liczba ramek zawierających nie wykryte błędy jest tak znikoma, że można zjawisko to zaniedbać. Może natomiast wystąpić zjawisko gubienia ramek. Jego powodem mogą być: wykrycie błędu transmisji, okresowa nieoperatywność odbiorcy, brak pamięci buforowej u odbiorcy. Pierwszy z tych powodów występuje rzadko. Drugi może wystąpić albo przy niesprawności stacji zdalnej, albo też krótkookresowo, bezpośrednio po odebraniu poprzedniej ramki (eliminuje się to przez odpowiednią konstrukcję adaptera - karty sieciowej). Zdolność odbioru kolejnych ramek jest istotną cechą stacji, zwłaszcza tych, które za pośrednictwem sieci udostępniają swoje zasoby, a więc do których kieruje się ruch od wielu innych stacji. Ostatni z wymienionych błędów jest w praktyce najczęściej spotykany w sieciach lokalnych. Liczba tak zagubionych ramek zależy wyłącznie od względnej szybkości procesów nadawania i odbioru oraz liczby nadawców. Zjawisko to można wyeliminować uwzględniając funkcję
(…)
…. Może natomiast wystąpić zjawisko gubienia ramek. Jego powodem mogą być: wykrycie błędu transmisji, okresowa nieoperatywność odbiorcy, brak pamięci buforowej u odbiorcy. Pierwszy z tych powodów występuje rzadko. Drugi może wystąpić albo przy niesprawności stacji zdalnej, albo też krótkookresowo, bezpośrednio po odebraniu poprzedniej ramki (eliminuje się to przez odpowiednią konstrukcję adaptera - karty sieciowej…
… obciążeniu - w jednostce czasu do przesłania zgłasza się ilość informacji stanowią na ogół kilka, a rzadziej kilkanaście procent przepustowości łącza fizycznego. Wykazuje się, że możliwe jest kilkuprocentowe skrócenie czasu oczekiwania na dostęp przez zmianę algorytmu dostępu mają znaczenie jedynie teoretyczne. W praktyce prawie każdy prawie każdy algorytm dostępu zaspokaja przeciętne wymagania.
Powyższe…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)