To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PODSTAWY WIEDZY O PRAWIE
NOTATKA ROZDZIAŁ VI
PRAWO, JAKO ZJAWISKO JĘZYKOWE
Gdyż, prawo dociera do adresatów w postaci odpowiednio ustanowionych i ogłoszonych przepisów prawnych, które przybierają postać sformalizowanego tekstu (aktu normatywnego). Charakterystyka języka odbiega od reguł stylistycznych czy zasobów leksykalnych języka etnicznego, pełni też specyficzne funkcje. ZJAWISKO JĘZYKOWE - zbiór wypowiedzi pełniących funkcję sugestywną, czyli wypowiedzi mających wpływać na nasze zachowanie.
PRAWO, komunikowane jest adresatom w formie tekstu. TEKST PRAWNY, można zdefiniować jako usystematyzowany kompleks (ciąg, agregat) wypowiedzi, wytworzonych w przewidzianej prawem formie przez podmiot mający do tego kompetencję i odpowiednio opublikowany.
JĘZYK PRAWNY I JĘZYK PRAWNICZY
JĘZYK PRAWNY - to ten, w którym formułowane są teksty obowiązującego prawa (ustawy, rozporządzenia, umowy międzynarodowe i inne akty normatywne). Nazywa się go czasem językiem prawodawcy. Jest to odmiana etnicznego języka naturalnego, ale ze względu na szczególne cechy zbliża się on do języków sztucznych. Znajomość języka prawnego wchodzi w zakres umiejętności zawodowych prawnika.
JĘZYK PRAWNICZY - język, w którym formułowane są wypowiedzi o prawie obowiązującym i innych zjawiskach związanych z prawem. W języku tym opisywane są niektóre instytucje prawne, metody badań nad prawem, sposoby wyjaśniania prawa. Jest zróżnicowany ze względu na różnorodność podmiotów, które się nimi posługują: język prawniczy praktyki, lub nauki prawa. JĘZYK URZĘDOWY - zasada, że przepisy prawne, czynności władz publicznych, a niekiedy też dokumenty potwierdzające dokonanie czynności prawnych przez osoby prywatne, muszą być sporządzane w języku narodowym (np. w Polsce tak jest, w Finlandii - fiński i szwedzki).
OFICJALNE DOKUMENTY WSKAZUJĄ SPOSÓB KORZYSTANIA Z JĘZYKA - legislatorzy sięgają często po uzgodnione zasady techniki prawodawczej, określające budowę aktów normatywnych i sposoby formułowania przepisów. CECHY, KTÓRE POWINIEN POSIADAĆ JĘZYK PRAWNY - adekwatność, komunikatywność, zwięzłość.
ADEKWATNOŚĆ - tekst przepisu prawnego jest możliwie precyzyjny i wiernie wyraża intencje prawodawcy.
KOMUNIKATYWNOŚĆ - jeśli sformułowany będzie w akcie normatywnym wzór postępowania, dostatecznie zrozumiały dla odbiorców, przede wszystkim dla adresatów norm prawnych. ZWIĘZŁOŚĆ - kiedy tekst prawny będzie zawierał te wszystkie, ale zarazem tylko te wypowiedzi, które konieczne są dla odtworzenia możliwie jednoznacznych norm postępowania.
(…)
… jest wybieranych w okręgu wyborczym.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)