Literatura:
„Dziennikarski etos” - z wybranych zagadnień deontologii dziennikarskiej, Olsztyn 1996
„Etyka środków przekazu” - tłumaczenie ametykańskiego profesora Williama Riversa, Warszawa 1995
„Dziennikarstwo i świat mediów” - praca zbiorowa, Kraków 2004
„Katolickie podstawy etyki dziennikarskiej” K. Czuna, Toruń 2002
„Media i władza” K. Czuba, Warszawa 1996
„Kultura i prawo - wolność mediów” K. Czuba, Lublin 2000
„Świat propagandy” A. Lepa, Częstochowa 2004
I List do Koryntian 6,12:
„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść”.
„Wszystko mi wolno, ale ja niczemu nie oddam się w niewolę”.
Manipulacja = oddawanie się w niewolę. Etyka to nauka o normach i zasadach ludzkiego postępowania.
Etyka zaczyna sę od szacunku dla godności człowieka. Jest to fundament wiedzi. Ustala, co jest dobre i co być powinno. Fundamenty: prawda
dobro
piękno
Obecnie w dziennikarstwie sprzedaje się sensacja, a człowiek traktowany jest jak towar. Dziennikarz to myśliwy - myśli tylko jak najszybciej zdobyć informację. Celem życia dziennikarza jest poszukiwanie prawdy. Bycie dziennikarzem o służba ludziom i powołanie. Deontologia - nauka o powinnościach (medycyna, biznes, prawnik), każdy zawód ma swój kodeks etyczny. Powinność - to jakies zobowiązanie, na co ja się decyduje, to jest mój wybór. Kadnydat do zawodu dziennikarza powinien posiadać następujące umiejętości i cech: sprawność w pisaniu, czyli jasność i wyrazistość przedstawiania faktów, wydarzeń, idei.
Sprawność w mówieniu, czyli umiejętność wymiany poglądów, uważnego słichania, zadawania pytań, brak wad wymowy
Umiejęstość słuchania, zadawania pytań
Umiejęstość kontroli nad stresem, czyli umiejętność koncentracji, konieczność terminowego wykonywania działań
Wyrwałość, czyli gotowość do zweryfikowania zdobytych informacji, poszukiwanie nowych i zdolność rozwiązywania problemów
Ciekawość, szukać i znajdować odpowiedzi na pytania dlaczego coś się wydarzyło, czy stało. Inicjatywa, czyli zgłaszanie własnych pomysłó
Umiejętności adaptacyjne, czyli własność adaptacji do nowych sytuacji i wyzwań
Właściwy stosunek do pracy, czyli umiejętność współpracy i współuczestnictwa w realizacji wspólnych działań: Podział pracy
Wspólny cel
Opinie innych osób
Wiedza na temat faktów i wydarzeń, czyli wykazywanie zainteresowania, umiejętność wiązania faktów i dystkutowania na temat wydarzeń.
(…)
… to pierwszy akt moralnego wyboru, nie pozwala na poniżenie i wyniosłe noniżanie ludzi, jest podwaliną życia ludzkiego. Megalomania = pycha, czyli nie pokora
Pycha to przyczyna grzechu pierworodnego. Przygotowanie do zawodu
W świetle art. 7 ust. 5 Ustawy o Prawie Prasowycm z dnia 26 stycznia 1984 roku dziennikarzem jest osoba zajmująca się redagowaniem, tworzeniem lub przygotowywaniem materiałów prasowch, pozostająca w stosunku pracy z redakcją, albo zajmująca się taką działalnością na rzecz i z upoważnienia redakcji. PRAWDA u podstaw etyki dziennikarskiej
„Pragnienie prawdy jest tak głęboko zakorzenione w sercu człowieka, że gdyby musiał się go wyrzec prowadziłoby to do kryzysu egzystencjalnego”.
JPII, „Fides et ratio”
Bez prawdy nie mamy żadnego kontaktu ze sobą. Postmodernizm - każdy ma swoją prawdę…
…, czyli własność adaptacji do nowych sytuacji i wyzwań
Właściwy stosunek do pracy, czyli umiejętność współpracy i współuczestnictwa w realizacji wspólnych działań: Podział pracy
Wspólny cel
Opinie innych osób
Wiedza na temat faktów i wydarzeń, czyli wykazywanie zainteresowania, umiejętność wiązania faktów i dystkutowania na temat wydarzeń.
Cnoty podstawowe: roztropność, sprawiedliwość, męstwo, umiarkowanie, pokora
Naukę o cnotach nazywamy aretologią, a o powinnościach deontologią
Cnoty - usprawiedliwienie predyspozycji naturalnych człowieka, sprawności moralne
Warunkiem osiągnięcia cnoty jest decyzja woli
Z decyzji woli wypływa gotowość wykonania tego aktu
By osiągnąć cnotę trzeba powtórzyć decyzje i czynności wielokrotnie. Dzięki cnocie człowiek staje się osobą moralną, etyka staje się rzeczywistością, a nie teorią. ROZTROPNOŚĆ - najważniejsza cnota (łac. prudencja)
W roztropności potrzebne jest przewidywanie. Roztropność ma dwa oblicza: Widzi obiektywną rzeczywistość
Dba o urzeczywistnienie słusznie podjętych decyzji i jednocześnie urzeczywistnienie dobra
Rozumuje, przewiduje, romawia
Akty roztropności: Rozważanie
Szukanie prawdy
Działanie
Człowiek roztropny posiada następujące cechy: rozumność, bystrość…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)