To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Początki chrześcijaństwa - odejście od tradycji antycznej:
- zmiana poglądów na temat życia doczesnego - nie należy dążyć do sławy czy szczęścia, gdyż wszystko, co teraz i tutaj jest niczym w obliczu życia wiecznego: Chrystus: „Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je, a kto je straci, zachowa je”
- jedynym nauczycielem jest Chrystus, którego nauki mają charakter prawdy objawionej
- Wiara zastąpić ma rozum
- Odejście od koncepcji autokracji i samookreślenia: człowiek stworzony jest similitudo Dei - jego natura, jego miejsce na świecie określone jest wyrokami niebios
- Najważniejszym obowiązkiem ludzkiego życia jest miłość - to ona jest celem ludzkiego życia - „ustanawia miarę prawdy i dobra, jest najwyższą sprawiedliwością”
- Odrzucenie cnót antycznych, w tym obywatelskich prowadzi do powstania napięcia w życiu chrześcijan (stosunek do państwa)
- Chrześcijanin nie powinien pragnąć władzy gdyż jej sprawowanie zaprzecza miłości - Chrystus: „Ja jestem wśród was jako ten, co służy”; „Nie sądźcie a nie będziecie sądzeni”
- Paradoks ziemskiego istnienia, jak żyć tu na ziemi będąc przeświadczonym o nieuchronnym upadku życia doczesnego
- Stosunek do państwa
a) „Każdy niech będzie poddany władzy, która by nie pochodziła od Boga, a te które są, zostały ustanowione przez Boga”
b) „Rządzący bowiem nie są postrachem dla uczynku dobrego ale dla złego”
- na powyższym przykładzie wywodów św. Pawła widać iż nie stara się on podbudować swoich sądów silną argumentacją , gdyż nie widzi sensu dawania racjonalnych sądów - wręcz przeciwnie mówi iż należy oprzeć się jedynie na wierze a nie ulegać iluzji mądrości racjonalnych rozważań
- „Nie mamy tu miasta trwałego ale szukamy tego które ma przyjść”- stąd upadek antycznej koncepcji określenia człowieka w ramach wspólnoty społecznej
- Dwoistość ludzkiej natury oparta na antagonizmie czynnika cielesnego i duchowego - „nie czynię tego co chcę ale to czego nienawidzę - właśnie czynię”- tylko „człowiek wewnętrzny” żyje w zgodzie z prawem boskim.
- ale jednocześnie nawołuje do afirmacji ziemskiego porządku „Niech każdy trwa u Boga w takim stanie, w jakim został powołany”
- Wolność wczesnochrześcijańska jest tożsama z koncepcją stoików - W opisie dziejów narzucono eschatologiczną perspektywę - nie ma mowy o cyklicznej naturze historii --- cała historia ziemska jest ukierunkowana na życie wieczne które rozpocznie się wraz z końcem życia doczesnego.
Chrześcijańska apologetyka: obrona wiary zawarta w apologiach ze względu na nasilające się prześladowania
(…)
… kształtuje się we własnym sumieniu
Św. Augustyn (354-430): on też musiał odpierać ataki na chrześcijan jako sprawców upadku Cesarstwa - za rządów Teodozjusza I chrześcijaństwo stało się religią państwową.
- „O państwie bożym. Przeciw poganom ksiąg XXII”
- do pewnych tajemnic można zbliżyć się jedynie za pomocą wiary, nie zaś rozumu
- nie zwalcza filozofii
- Bóg jest początkiem i końcem
- Wszystko dzieje…
… ci co troszczą się o innych, słuchają zaś ci co są przedmiotem troski”- w tym ujęciu Państwo Boże podporządkowane jest niejako p. ziemskiemu, gdyż to drugie gwarantuje pokój oraz zabezpiecza doczesny wymiar egzystencji
- Prawa zawierają telos państwa i konkretyzują reguły pokoju
- Wyróżnia: lex aeterna, lex naturalis i lex temporalis : pierwsze dotyczy ontologii, drugie moralności, trzecie określa autorytet…
… a jest ona tylko tam gdzie państwo ustanowił Chrystus - stąd republika rzymska nigdy nie była państwem
- upadek Rzymu wynikał z immanentnych cech jego ustroju a ponadto rozpusty i braku pobożności jego obywateli.
- Odrzuca teorię spontanicznego powstania wspólnoty; „nasiona towarzyskości” to fikcja a rozum wydaje się wątpliwym gwarantem ciągłości istnienia państwa. Ludzie raczej wyrządzają sobie krzywdę („człowiek obcuje ze swoim…
… pożyteczności jest pozorne i niewystarczające - gdyby było inaczej nie byłyby tak często zmieniane - poza tym nie mają większego znaczenia gdyż prawdziwym spoiwem społeczeństwa jest miłość
- Orygenes (185-245) („Przeciw Celsusowi”)
a) zrzuca z filozofii przekleństwo - jest ona zapleczem ludzkiej mądrości, w zakładanych przez siebie szkołach wykłada klasyków filozofii oprócz Epikura
b) W swym dziele odwraca…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)