To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Po burzy mózgów: Podkreśl wszystkie obiecujące pomysły. Po burzy mózgów rozluźnij regułę braku krytyki, aby wybrać najbardziej obiecujące pomysły. Nadal nie jest to faza decyzji. Po prostu wybierasz wstępnie pomysły warte dalszego rozwinięcia. Zaznacz te, które są najlepsze w opinii członków grupy. Opracuj usprawnienia obiecujących pomysłów. Weź je den z obiecujących pomysłów, znajdź sposoby ulepszenia go, uczynienia bardziej realistycznym i wprowadzenia w życie. W tej fazie zadanie polega na uczynieniu pomysłu tak atrakcyjnym, jak tylko potrafisz. Poprzedzaj konstruktywną krytykę zwrotami: „To, co najbardziej mi się podoba w tym pomyśle to... Czy nie byłoby lepiej, gdyby...?" Określ czas na ocenę pomysłów i podjęcie decyzji. Zanim przerwiesz, zrób listę wybranych i ulepszonych pomysłów oraz określ czas na podjęcie decyzji, z którymi z nich i w jaki sposób wystąpisz w trakcie negocjacji. Rozważ przeprowadzenie burzy mózgów wspólnie z drugą stroną. Chociaż trudniejsza do przeprowadzenia, to burza mózgów z udziałem drugiej strony może okazać się niesłychanie wartościowa. Jest trudniejsza z uwagi na zwiększone ryzyko powiedzenia czegoś, co zaszkodzi twoim interesom, niezależnie od ustanowionych reguł. Możesz nieumyślnie wyjawić poufne informacje lub spowodować, że druga strona potraktuje twój pomysł jako ofertę. Niezależnie jednak od tego wspólne sesje burzy mózgów mogą przynieść wiele korzyści — możliwość opracowania pomysłów uwzględniających interesy wszystkich zainteresowanych, tworzenie klimatu wspólnego rozwiązywania problemów oraz przybliżenie każdej ze stron tego, co wa/ne jest dla drugiej. Aby ochronić się w czasie sesji burzy mózgów prowadzonej z drugą stroną, oddziel formalnie tę sesję od sesji negocjacyjnej, na której padają oficjalne wypowiedzi. Ludzie są tak przyzwyczajeni do spotykania się tylko w celu osiągnięcia porozumienia, że inny cel musi zostać jasno określony. Zmniejszenie ryzyka zobowiązania się do realizacji jakiegoś pomysłu daje wprowadzenie zwyczaju proponowania jednocześnie co najmniej dwóch alternatywnych rozwiązań. Możesz także zaproponować rozwiązanie, z którym w sposób oczywisty nie zgadzasz się. „Mogę dać ci dom za darmo albo możesz zapłacić mi za niego milion dolarów gotówką, albo..." Ponieważ jasno nie proponujesz żadnego z tych pomysłów, wszystko, co mówisz, to po prostu możliwości, a nie propozycje. Aby zilustrować bogactwo wspólnej sesji burzy mózgów, załóżmy, że liderzy lokalnego związku spotykają się z kierownictwem kopalni węgla, by wymyślić sposoby ograniczenia krótkich, jedno- i dwudniowych dzikich strajków. Dziesięć osób — po pięć z każdej strony — siedzi wokół stołu naprzeciw tablicy. Neutralny prowadzący prosi obecnych o pomysły i zapisuje je na tablicy.
(…)
… wspólną drużynę piłkarską?
Tom (związek): I kręglarską.
Roger (kierownictwo): A może coroczny piknik dla wszystkich rodzin?
I tak to przebiega, gdy uczestnicy wyrzucają z siebie liczne pomysły. Wiele z nich nigdy nie pojawiłoby się bez takiej burzy mózgów. Niektóre mogą okazać się skuteczne w ograniczeniu liczby dzikich strajków. Czas spędzony na wspólnej burzy mózgów to na pewno…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)