To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Platońska teoria czterech cnót: Każdej części duszy przypisał cnotę. - dusza rozumna - cnota mądrości; - dusza impulsywna - cnota męstwa; - dusza zmysłowa - cnota panowania nad sobą. Dodał czwartą cnotę - sprawiedliwość, miała ona cechy łączące. Teoria ta była punktem wyjścia dla teorii idealnego państwa. Teoria idealnego państwa : Państwo jest strukturą prowadzącą obywatela do zjednoczenia z ideą dobra. Wizja państwa Platona jest najbliższa państwu Sparty. Trzy cnoty, realizowane przez obywateli: mądrość, męstwo wstrzemięźliwość mają prowadzić do sprawiedliwości, by zapewnić państwu jak najbardziej doskonały stopień harmonii. Harmonia poprzez sprawiedliwość ma być podstawą dla rozwoju cnót. Podział społeczeństwa : Władzę w idealnym państwie Platona mieli sprawować dysponenci cnoty mądrości, czyli filozofowie, będący nauczycielami i strażnikami praw. Druga grupa to dysponenci cnoty męstwa - strażnicy inaczej wojsko, odpowiedzialne za obronę państwa i porządek wewnętrzny. Grupa trzecia - rzemieślnicy. Ich zadaniem była praca i realizacja cnoty wstrzemięźliwości. Państwo to miało być hierarchiczne i stanowe (nie było demokratyczne.) Niepożądane grupy miały być siłą usunięte, (niepożądani byli artyści) Pozostawił jednak Platon poetów, tłumaczył ten fakt tym, że dla Platona poezja nie była sztuką a tym samym poeta nie był artystą. Platon powiadał się za równymi prawami dla kobiet i mężczyzn. Dzieci wychowywać powinno się zbiorowo. Czyni to państwo, zbliżając je do duchowości. Każdy obywatel jest zobowiązany służyć państwu. Teoria sztuki nazywana jest teorią mimetyczną (mimesis - naśladowanie). Platon był zwolennikiem teorii sztuki, która upatrywała jej istotę w tym, że sztuka naśladuje rzeczywistość. Autorytet Platona przyczynił się do tego, iż teoria piękna polega na ładzie, proporcji, harmonii, przetrwała z górą XX wieków. K oncepcja miłości : miłość platoniczna Platon wyróżnił w uczuciu miłości dwie fazy: fascynacja pięknem zewnętrznym, czyli pięknem ciała, faza miłości zmysłowej; fascynacja pięknem wewnętrznym, duchowym. Faza druga jest fazą lepszą, nie może zrealizować się bez przejścia przez fazę pierwszą.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)