Platon - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 273
Wyświetleń: 1057
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
 Platon - omówienie - strona 1  Platon - omówienie - strona 2  Platon - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Platon
Platon 427 - 347r.p.n.e., uczeń Sokratesa. Zaczerpnął od niego zróżnicowanie tego, co niezmienne i zmienne. Wyraził to w teorii idei. Idee - to pewna rzeczywistość, którą możemy poznać jedynie przez pojęcia, nie przez zmysły. Są niezmienne, ogólne, wieczne, doskonałe.
Idee są wzorcami rzeczy, rzeczy są odwzorowaniem idei. Dana idea jest tym, czym jest, odwzorowuje się w materii np. idea stołu odwzorowuje się w stołach, klasie przedmiotów będących stołami. Stół jest stołem, bo jest odwzorowaniem idei stołu w materii.
Nie ma idealnego stołu, idea stołu jest jedynie pojęciem.
Idei nie można zdefiniować przez wygląd, czy poprzez funkcję (np. gdy zaczniemy siadać na stole to nie przestaje być stołem).
Doświadczenia zmysłowe są niewyraźne, granice zacierają się, nachodzą na siebie, tylko w idei rzeczy są ostro i wyraźnie odróżnione. Świat rzeczy jest zmienny, pewność ma charakter względny.
Materia - jest abstrakcją, jest możliwością rzeczy (możliwością bycia czymkolwiek, w zależności od tego, jaka idea się w niej odwzorowuje).
Idee jako klasy rzeczy (dystrybutywnie) mają sens logiczny (są dostępne poznaniu pozazmysłowemu), pozazmysłowemu wg Platona także mają wymiar religijny.
Idea jest czymś co można zobaczyć, oczami duszy i intelektu. Świat idei - świat rzeczywisty
Idea dla Platona jest formą mającą odzwierciedlenie w świcie materialnym. Cechy:
Niecielesność
Inteligibilność (ideę poznajemy poprzez rozum)
Bytowość (idee są bytem dla Platona)
Niezmienność
Samoistność (istnieją same przez siebie)
Jedność - idea jest jednością  jednoczącą wielkości rzeczy. Transcendencja - transcendere - przekraczać. Idea zawarta jest w tej rzeczy. Idea krzesła zawarta jest w nim. Ale musi wykraczać poza nie. Idea nie jest uwiązana do czegoś.
Immanencja - odwrotność transcendencji. Idea musi tkwić w tym krześle.
Jeżeli świat ma charakter dualistyczny - składa się z idei i rzeczy, to, kim jest człowiek?
Człowiek = dusza + ciało
Dusza - czynnik ożywiający (to, co jest źródłem ruchu pozostając nieruchome) to, co sprawia, że to, co ma duszę żyje. Spełnia funkcję biologiczną.
Dusza ma również funkcję poznawczą, dusza chwyta pojęcia rzeczy, to dzięki duszy możemy poznawać idee. Dusza dochodzi do wiedzy o ideach poprzez ciało. Wiedza o ideach znajduje się w duszy jeszcze z czasu, kiedy nie była ona połączona z ciałem, gdyż przed narodzinami człowieka przybywała ona w świecie idei. Dusza jest wg Platona nieśmiertelna.
Kiedy dusza zostaje wcielona w ciało, zapomina o wszystkim co wiedziała (zostaje zamknięta w więzieniu jakim jest dla niej ciało) ponieważ potrzeby ciała sprawiają, że człowiek do zaspokojenia ich wykorzystuje rozum.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz