PIĘKNO
Trzy podstawowe wartości: prawda, dobro, piękno. Piękno jest wyrazem szacunku dla odbiorcy. Od czasów starożytnych piękno obok dobra jest wartością aksjologiczną (nauka o wartościach). Piękno należy do estetyki, ale jest też związane z etyką. Jeśli co nie jest prawdziwe i dobre, nie może być piękne. Starożytni Grecy zespolili pojęcie dobra i piękna i stworzyli wspólny termin Kalokagathia. Platon - Potęga Dobra schroniła się w naturze piękna. Uniwersytety stworzył Kościół Katolicki
Piękno jest jednym z imion Boga - św. Tomasz z Akwinu. Rozum jest u podstaw całego myślenia. Tomasz przyjął od filozofii greckiej 3 warunki piękna:
Proporcjonalność - harmonia
Całkowitość - doskonałość wykończenia
Zupełność - blask formy
W przypadku informacji te wszystkie wartości są ważne. Piękno powinno wyrażać również treść przekazu. Jeśli piękno nie prowadzi do dobra, jest pozornym pięknem. Żyjemy w świecie pozorów. Piękno podobnie jak wiara chce przybliżyć prawdę o rzeczywistości. Jest wyrazem tego, że pokazuje jakąś wartość - oznacza miłość do prawdy i dobra. Piękno ma być budowaniem człowieczeństwa w człowieku. Słowo stało się ciałem i stało się pięknem. Piękno jest pięknem w sztuce - zasadnicza jest intencja tego, co chcemy przedstawić. Piękno jest pięknem, gdy jest prawdziwe i szanujące ludzką godność. Kontemplacja - sztuka da się podziwiać, a nie wywołuje dodatkowych bodźców w człowieku. Szczególnym zafałszowaniem obrazu piękna ludzkiego ciała jest przekaz pornograficzny i pornowizja, bo narusza osobowy i antropo1ogiczny status ciała. Taki przekaz to pęknięcie antropologiczne. Ciało zostaje zredukowane do roli przedmiotu użycia. Przekaz ten nie wyrasta z kontemplacji, ale z utylitaryzmu. „Artystyczna wolność” występuje do momentu, gdy nie narusza dobra antropologicznego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)