Piaget- fazy rozwoju poznawczego - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1162
Wyświetleń: 4564
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Piaget- fazy rozwoju poznawczego - omówienie - strona 1 Piaget- fazy rozwoju poznawczego - omówienie - strona 2 Piaget- fazy rozwoju poznawczego - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Wykład
Piaget nie był psychologiem
Zajmował się standaryzacją testów wraz z Alfredem Binetem
Zajmował się wykorzystaniem pojęć można mówić o etapach w rozwoju dzieci
Pierwsza faza badań była przeprowadzona na dzieciach, które już mówiły
Rozwój poznawczy u dzieci przebiega fazowo
3 typy myślenia
Myślenie magiczne posługują się nim dzieci do 3 roku życia – dzieci myślą, że
chmury poruszają się bo one tego chcą
 Myślenie anemiczne – dzieci przypisują nieożywionym cech życia
 Myślenie logiczne – nie ma sprawczości 7-8 rok życia
Drugi moment w badaniach – rozszerzył grupę wiekową zaczął badać niemowlęta
Sformułowanie faz rozwoju poznawczego dziecka
Pojęcie zmiany struktury poznawcze każdego człowieka muszą pozostawać w równowadze z
tym co wpływa z zewnątrz, każde zaburzenia równowagi doprowadza do akomodacji
(dziecko zaczyna dostosowywać struktury poznawcze do toczenia) i asymilacji (dostosowanie
otoczenia do tego co wiem, do aktualnych struktur poznawczych )
Adaptacja – dostosowanie się do warunków zewnętrznych
Dziecko jest zdolne do otrzymywania bodźca, przechowania i odtwarzania
Dziecko jako naukowiec – Piaget
Dzieci aktywnie i samodzielnie eksplorują otoczenie w poszukiwaniu nowych informacji w
trakcie tego procesu zdobywają nową wiedzę
Eksploracja – napotyka na problem szuka rozwiązania
Asymiluje jeśli się nie da akomoduje
Dziecko jako praktykant – Wygotski
Dziecko jest bierne, dziecko jest praktykantem doświadcza samodzielnie ale poszukuje pod
okiem mistrza – kogoś mądrzejszego, bez otoczenia dziecko nie będzie się rozwijać
Fazy rozwoju poznawczego według Piageta
 Do ok. 2/2,5 roku życia
 Do ok. 6/7
 Do ok. 11/12
Wzrost złożoności struktury poznawczych
Wzrost adaptacyjności sposobu pojmowania świata
Faza sensoryczno – motoryczna 0-2lat
 Dziecko poznaje świat przez działanie
 Konkretne akty behawioralne działanie ukierunkowane na zewnątrz
 Uelastycznianie wzorców działań – dzieci traktują wszystkie bodźce tak samo
 Stopniowo nabywanie do akomodowania wzorców czynności





Stopniowe nabywanie umiejętności działań intencjonalnych
Tendencja do uwewnętrznienia operacji poznawczych, przejście od
operowania na konkretach do operowania umysłowego
Stałość przedmiotu- przedmiot istnieje nawet w tedy gdy dziecko go nie widzi
Do 4 miesiąca życia dziecko nie posiada zdolności operowania reprezentacji
poznawczej, najwcześniej zaczynają się pojawiać 9-10 miesiącu
Błąd ab – błąd lokalizacji – pokazujemy dziecku przedmiot i najpierw
chowamy go w jedno a potem w drugie miejsce, dziecko któr nie ma
ukształtowanego pojęcia stałości przedmiotu szuka w miejscu pierwszym
Stadium przedoperacyjne ok. 2-6/7roku życia
 Dziecko jest zdolne do angażowania się w zdolności symboliczne
 Pierwszą i najważniejszą cechą jest egocentryzm; Skonstruował makietę gór i
posadził lalkę, dziecko miało powiedzieć co widzi lalka, dziecko mówiło to co
widzi ono a nie lalka
Animizm tendencja do ożywiania; 4 fazy rozwoju w tendencji do ożywiania
1. każdy przedmiot jest ożywiany
2. przedmioty, które się poruszają
3. ożywiane są tylko, które są samoistne
4. przypisane są organizmom żyjącym
 sztywność- myślenie jest nie odwracalne dzieci, nie są w stanie są w stanie
wykonać odwracalności
 zdolność do akceptowania i akceptowania zmian zachodzących w wyglądzie
zewnętrznym
 myślenie przedoperacyjne jest myśleniem przed logicznym, nie ma
indukcyjności jest transdukcja
Stadium operacji konkretnych 6/7-11/12 roku życia
 wyzbycie się egocentryzmu
 pojmowanie prób logicznego myślenia
 szeregowanie – porządkowanie pod kontem cech
 klasyfikacja – porządkowanie pod kontem przynależności do jakiegoś
kryterium
 zasada zachowania stałości obiektu
Operacje formalne od11/12 roku życia
 Rozumowanie abstrakcyjne
 Operowanie na materiale abstrakcyjnym
 Logika
 Nabywanie umiejętności złożonych działań
Wygotski
Sfera najbliższego rozwoju – różnica pomiędzy tym, co dziecko już wie, a tym czego może
się nauczyć pod kierunkiem innych
Rusztowanie – proces, dzięki któremu dorośli służą dziecku pomocą w rozwiązywaniu
problemów i dostosowują zarówno rodzaj jak i zakres pomocy do jego możliwości
Tutoring
wspólne uczenie się – zakłada, że dzieci są na tym samym poziomie kompetencji i pracują
razem w parach lub grupach
Tutoring rówieśniczy – kiedy bardziej wprawne dzieci zaczynają udzielać instrukcji i porad
innym dzieciom, by wprowadzić je na podobny do niego poziom kompetencji
Model tutor – podopieczny może obejmować każdy wariant, rodzic –dziecko, nauczycieldziecko itd.
Narzędzia kulturowe – wprowadzane przez każde społeczeństwo i służące przekazywaniu
tradycji przedmioty i umiejętności, które w tym celu muszą być przejmowane z pokolenia na
pokolenie
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz