To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ż ycie snem Pedro Calderon de la Barca Dramat hiszpański XVII wieku: - powstało w 1627/29 r., za pierwodruk uznaje się natomiast wydanie z Madrytu z 1636 r.
- dramat głęboko osadzony w tradycji: wątki orientalne + dziedzictwo Grecji i Rzymu + barokowa wizja człowieka, dla którego życie jest tylko snem
- motywy i inspiracje: literackie, filozoficzne (neoplatońska wizja miłości, metafora Platońskiej jaskini, chrześcijański neostoicyzm) i teologiczne (scholastyczna wizja człowieka, wolna wola człowieka wobec predestynacji, kwestia małżeństwa)
- źródła motywów:
odosobnienie Zygmunta w celu ochronienia go przed wypełnieniem się przepowiedni średn. opowieść o Barlaamie i Jozafacie, schrystianizowana wersja dziejów Buddy
uśpienie księcia i przeniesienie do pałacu wschodnia opowieść o Abu Hasanie z Ksi ę gi tysi ą ca i jednej nocy , znana w Europie jako motyw „jednodniowego króla”
związek z kontrreformacją, z pojmowaniem erudycji i dialektyki wg jezuitów: jako narzędzie ukazania człowiekowi, iż obdarzony jest przez Boga wolną wolą i rozumem, a wiec sam powinien kształtować swój los na ziemi
dramat filozoficzny ~ parabola ludzkiego istnienia (w obliczu dysputy o predestynacji i wolnej woli)
dwa wątki - historia Zygmunta (przeciwstawia się przeznaczeniu, przemienia się w idealnego władcę) i historia Rozaury (heroina podążająca w męskim przebraniu za mężczyzną, który ją uwiódł) oboje nie znają swego pochodzenia
pierwsza scena
Rozaura z męskim stroju schodzi z góry (w drugim akcie pojawi się w damskiej sukni pod imieniem Astrei, w trzecim w garderobie damskiej z elementami zbroi)
patrząc w dół, mówi o stracie wierzchowca, który spłoszony spadł w przepaść zapowiedź nieokiełznanych namiętności, które łączą Rozaurę i Zygmunta
za nią pojawia się grazioso Klaryn, który wprowadza element ludyczny
dramat został zbudowany z materiału serialnego
aktorka w męskim przebraniu heroina zawiedziona przez kochanka
opowieść o koniu wzburzenie bohaterki
Rozaura i Klaryn opisują zapadanie się w mroku akcja zaczyna się o zmroku
bohaterowie kierują się ku migocącemu w oddali światłu duża rola słów, bo przedstawienie odbywało się przy pełnym świetle
szczęk łańcuchów i westchnienia Zygmunta zza sceny
aktor ukazuje się ubrany w zwierzęcą skórę przy świetle pochodni
w monologu skarży się na swe przeznaczenie, uwięziony został w chwili urodzenia „największą winą człowieka jest to, że się narodził” (Seneka)
ograniczenia bytu ludzkiego vs. wolność innych stworzeń świata natury (egzystencjalny paradoks, Pliniusz Starszy)
(św. Tomasz z Akwinu) scholastyczna wizja człowieka, którego Bóg stworzył nagim i bezbronnym, obdarzając rozumem, który różni go od zwierząt i słowem, by mógł się doskonalić w rywalizacji z innymi ludźmi i przy ich pomocy
(…)
… na nim dziwne wrażenie
(neoplatońska teoria poznania) miłość to pierwszy krok ku poznaniu piękna i dobra
gwałtowność rodzącego się w spojrzeniu uczucia podkreślona przez zestawienie życia i śmierci (oksymoron „życia w umieraniu”)
przybycie strażników przerywa kwestię Rozaury - nie wiemy skąd jest i co ją do Polski sprowadza
dziewczyna i Klaryn zostają rozbrojeni i wyprowadzeni
przy muzyce wchodzi na scenę…
… wątków Rozaury i Zygmunta
Rozaura to anagram słowa „Aurora” - jutrzenka, symbolizuje nowy początek, poranek (to ona otwiera przed Zygmuntem świat wartości dobra i piękna)
Astrea to mityczna bogini sprawiedliwości, której powrót miał przywrócić na ziemi wiek złoty, a więc pokój i dobrobyt
finał łączy wątki
Zygmunt okazuje się władcą prawym i wielkodusznym
przywraca cześć Rozaurze, rozkazując Astolfowi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)