To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pedagogika Gestalt - powstała w latach 70. XX w, pedagogika alternatywna, czerpie z kilku nurtów w naukach humanistycznych ( psych. Humanistyczna, egzystencjalizm, fenomenologia, holistyczna, psycho i socjoterapia). Pojęcie i koncepcja - pojawiły się dzięki koncepcji dwóch autorów: H.G. Petzold i Georg I. Brown. Olaf Axel Burow - napisał pracę monograficzną o pedagogice Gestalt Opiera się na 3 autonomicznych fundamentach: „ Confluent Education” (edukacja przez „stapianie się”). Łączy ona terapię Gestalt z procesem nauczania w szkole. Jej istotą jest rozwinięcie programu i metodologii edukacji, która ma koncentrować się na emocjonalnej i poznawczej sferze uczenia. Chodzi o łączenie w procesie wychowania emocji, postaw i wartości młodego człowieka i dzięki temu docieranie do coraz głębszych sfer jego istnienia. Zajęcia interakcyjne skoncentrowane na temacie - Istotą jest osiągnięcie równowagi pomiędzy: treściami i tematem zajęć, indywiduum z jego własną biografią, potrzebami fizycznymi, duchowymi i moralnymi i umiejętnościami komunikowania się z samym sobą i otoczeniem oraz pomiędzy grupą jako całością. Chodzi równowagę pomiędzy dawaniem i przyjmowaniem, słuchaniem i mówieniem, aktywnością i biernością. Agogika integracyjna (holistyczna) - opiera się na regule zgodnie z którą człowiek jest podmiotem ciała, psychiki i ducha żyjącym w nierozerwalnym związku ze środowiskiem społecznym i ekologicznym. Zdobywa swą tożsamość poprzez wchodzenie w interakcję z tym środowiskiem. Stosuje się psychodramę Moreno i teatr terapeutyczny Illjinesa. To co różni ped. Gestalt od innych prądów: wyjście w reformowaniu teorii i praktyki edukacyjnej od jasności sensu i celów osobistego życia i systemu wartości przez samych pedagogów (wychowawców). Określa się ją mianem pedagogiki wychodzącej najpierw od pedagoga. Naczelne cele tego nurtu: Wprowadzenie jednostki do wykształcenia własnych umiejętności i zdolności Poznawanie własnych potrzeb i zainteresowań, ich rozwijanie Dostrzeganie szans poszerzania potencjału działań i przeżyć Kształcenie stale od nowa konstytuujących się stosunków pomiędzy: dyscypliną a spontanicznością, zachowaniami wynikającymi z doraźnych potrzeb i hierarchicznych zachowań, swobodnym decydowaniem a odpowiedzialnością Samostanowienie z jednoczesną świadomością więzi społecznych Społeczne zaangażowanie ze świadomością autoodpowiedzialności Przyczynianie się do autonomii osoby Doskonalenie zdolności doznawania i postrzegania Otwartość na „wymagania sytuacji”. Czyli zdolność i gotowość rozpoznawania oczekiwań i odpowiadających im zachowań
(…)
… działaniu. Osoby uczące się same mają pobudzić w sobie „apetyt” na zdobywanie wiedzy, świadomie wybrać coś co je porusza, pochłania ich uwagę, aktywnie się nimi zająć, zasymilować.
Krytyka pedagogii Gestalt:
- wychowanie typu Gestalt wymaga wiele cierpliwości, nie ma natychmiastowych efektów
-pedagogika ta wymaga od nauczyciela zmiany dotychczasowych założeń i postaw
-koncepcja jest zbyt radykalna
-brak jasnych definicji zjawisk czy procesów, brak określonych granic stosowania
-normy i wartości są traktowane jako obce jednostce. Niedocenianie pozytywnej roli kultury i konformizmu
-eksponuje samorozwój, samostanowienie itd., nie uczy jak osiągnąć u wychowanków altruizm, miłość itp.
-podkreśla konieczność zaspokajania własnych potrzeb a nie uwzględnia czynników społecznych, które nie pozwalają…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)