doc zajmuje 10 stron i zawiera referat na temat Humanizacja stosunków nauczyciel – uczeń.
Notatka omawia takie treści jak: definicja humanizmu, rys historyczny nauczania, nauczanie w XX wieku, nowoczesne koncepcje pedagogiczne na przykładzie pedagogiki Gestalt.
Notatka pozwoli przygotować się odpowiednio na zajęcia i zgłębić powyższe zagadnienia.
Humanizacja stosunków nauczyciel - uczeń.
Definicja humanizmu.
Rys historyczny nauczania.
Nauczanie w XX wieku.
Nowoczesne koncepcje pedagogiczne na przykładzie pedagogiki Gestalt.
1.
Słowo humanizm pochodzi od łacińskiego słowa „humanus” - ludzki.
W węższym znaczeniu termin humanizm określa prąd umysłowy i kulturalny epoki odrodzenia (XIV-XVI w.), wysuwający na pierwszy plan wolność, swobodę i pełnię życia jednostki. Nurt ten przeciwstawiał się filozofii średniowiecza i nawiązywał do tradycji antycznych. Jego hasłem był aforyzm: Jestem człowiekiem i nic co ludzkie nie jest mi obce (Terencjusz).Humanistami nazywano myślicieli, którzy w badaniach języków starożytnych, greki i łaciny, w powrocie do antyku szukali idei pozwalających na przezwyciężenie scholastyki (główny nurt filozofii średniowiecza, podejmował głównie zagadnienia teologii chrześcijańskiej, XI-XV w.).
Współcześnie termin humanizm określa koncepcje i doktryny filozoficzne upatrujące w człowieku główny przedmiot zainteresowań i przypisujący mu największą wartość w świecie.
Jest to kierunek myśli filozoficznej, koncentrujący się wokół problemów człowieka, postawa intelektualna i moralna wyrażająca się zainteresowaniem sprawami człowieka, poszanowania jego godności i wolności.
2.
Nauczanie jest procesem towarzyszącym człowiekowi od początków jego istnienia i zawsze odgrywało bardzo ważną rolę. Odpowiednie przygotowanie członków danej grupy do samodzielnego lub grupowego życia zwiększało prawdopodobieństwo przetrwania. Pierwsze formy nauczania oparte były na naśladownictwie. Dziecko-uczeń naśladowało zachowania rodziców-nauczycieli lub innych członków grupy.
Nauczanie było zawsze nierozerwalnie związane z formami porozumiewania się. Wraz z rozwojem form komunikacji ewoluowało nauczanie. Wiedza z pokolenia na pokolenie była przekazywana tradycyjnie. Dzieci dorastając przy rodzicach na podstawie obserwacji i naśladownictwa przejmowały ich wiedzę i doświadczenia. W coraz bardziej rozwijających się społecznościach zwiększał się zakres zainteresowań i działalności człowieka. Rosła ilość niezbędnych do życia informacji, które trzeba było przekazać następnemu pokoleniu.
Nauczanie przestało być procesem intuicyjnym i okolicznościowym. Edukacją zaczęli zajmować się nauczyciele nie będący rodzicami czy opiekunami. Pierwsi nauczyciele byli wszechstronni i uczyli na ogół wszystkiego. Taki model edukacji był efektywny do momentu, gdy ilość wiadomości była możliwa do opanowania przez jednego nauczyciela. Pojawiła się potrzeba organizacji i planowania tego procesu. Tak powstały pierwsze szkoły, gdzie proces nauczania przybierał mniej lub bardziej planowy charakter. Nauczanie oparte było najczęściej na przekazie słownym wiedzy, którą posiadał nauczyciel i na zajęciach praktycznych, które podobne były do wspomnianego wcześniej naśladownictwa.
(…)
… ludności, a dydaktyka zaczęła rozwijać się na podstawach naukowych. Dokonał analizy procesu nauczania i określił nowe podstawowe zasady nauczania. Twierdził, że skuteczny proces kształcenia musi opierać się na znajomości procesu poznania ludzkiego i kształtowania rzeczywistości. Te założenia pedagogiczne wymagały odpowiednio przygotowanych nauczycieli, co wiązało się z powstaniem ośrodków ich kształcenia.
Jednym z efektów działalności pedagogów XVII, jako odpowiedź na zapotrzebowania burżuazji, było wprowadzenie systemu klasowo- lekcyjnego. Pierwowzorem dla tego systemu stały się manufaktury, gdzie grupa ludzi pracuje wspólnie nad jednym zadaniem.
W 1773 roku powstaje w Polsce Komisja Edukacji Narodowej jako państwowa naczelna władza szkolna.
Oświecenie wnosi zrozumienie kwestii specjalnego przygotowania…
… się z zainteresowaniami uczniów, stosowano kary fizyczne ( bicie, zamykanie w karcerze ), wymyślano specjalne kary szkolne (przepisywanie zdań po 100 razy, klęczenie na grochu), uczniowie byli wyzywani i upokarzani. Często doprowadzało to do szkolnych samobójstw.
Pod koniec XIX wieku zaczął się rodzić liberalny system wychowania.
W 1895 roku amerykański psycholog John Dewey wykazał, że ani rygor w szkole ani zachęcanie…
… na celu wypracowanie optymalnej metody wychowywania i kształcenia.
Jednym z rodzajów pedagogiki alternatywnej jest tzw. pedagogika GESTALT-jeden, która integruje wiedzę i doświadczania z kilku nurtów w naukach humanistycznych, opiera się głównie na psychologii humanistycznej, psycho- i socjoterapii. Jedną z głównych zasad tego kierunku pedagogiki jest koncentracja na emocjonalnej i poznawczej sferze…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)