To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
SCHYŁEK PATRYSTYKI Patrystyka grecka: Dionizy Aeropagita (V w.): " O imionach Bożych" - zasady teologiczne, teologia mistyczna - kładł nacisk na transcendencję u Boga
teologia afirmatywna - Bóg jest w tym,, czym jest, nie określa się go pojęciami ze stworzeń
teologia negatywna - czym Bóg nie jest
teologia apofatyczna - coś, co jest ponad wszelkim pojmowaniem, Bóg jako Dobro
Hierarchiczny ustrój bytu. Bóg jest poza bytem i rozumem, i daje się ująć przez mistyczne upodobanie w nim Maksym Wyznawca (VI / VII w.): "Traktat o duszy"
Pojmuje Boga jako ruch, dzięki któremu pokazuje swoją naturę. Człowiek jest jednym z bytów. Zbawienie to złączenie człowieka z Bogiem. Logos - Duch - Świat Jan Damasceński (VII / VIII w.): "Źródło poznania", "De fide orthodoxa", zbiór sentencji, mowy przeciw ikonoklastom
Poznawanie Boga poprzez rzeczy stworzone, był ogniwem łączącym starożytność ze średniowieczem, ikonoduł. Jamblich - silnie wyakcentowana tradycja neoplatońska Patrystyka łacińska: Boecjusz (V w.) minister: "O pocieszeniu, które daje filozofia"
Dokonał klasyfikacji wiedzy: gramatyka, retoryka, logika. Spór o uniwersalia: czy istnieją pojęcia tylko w umyśle, czy też nie. Boecjusz urodził się w 480 roku w Rzymie, wybitnie wykształcony filozoficznie. Znał grekę (przełożył dzieła Arystotelesa). Katolik, autor rozpraw dogmatycznych. Był jednym z pierwszych tłumaczy z greki na łacinę, z którego prac korzystano przez wiele wieków. To on dokonał genialnego przekładu z greckiego „arche” na „principium”. Najważniejsze dzieło Boecjusza, które należy do skarbów literatury światowej nie było nigdy przez niego zaplanowane, a powstało w celi śmierci: „O pocieszeniu jakie daje filozofia”. Oskarżony on został przez króla Teodoryka o zdradę, skazany na śmierć i stracony w Mediolanie.
Niemożliwe jest zrozumienie jakiegokolwiek średniowiecznego autora, jeżeli się nie weźmie pod uwagę, iż u podstaw jego myśli o świecie i człowieku leży absolutne przekonanie, ze w owym fakcie wcielenia została udostępniona prawda, która pod względem siły ujawniającej rzeczywistość jest nieporównywalna z żadnym ludzkim rozumowaniem, a dotyczy właśnie tęgo przedmiotu, jakim zajmuje się człowiek zainteresowany filozofia. Boecjusz uważał, ze posiadamy w sobie przyrodzoną ideę Boga, który jest najwyższym dobrem. Bóg jest szczęśliwością- to jest stan doskonałości, polegający na posiadaniu, a wszystkie istoty przez uczestnictwo w szczęśliwości Boga również są szczęśliwe.
Dowód na istnienie Boga: wszystko co jest określone jako niedoskonałe (przygodne), może być ujmowane tylko jako byty mniej doskonałe. Na to wskazuje już wyraz nie- doskonałe. Jeżeli w poszczególnych niedoskonałych gatunkach nie ma czegoś najdoskonalszego, to wszystko nie ma sensu. Bóg pokrywa się z pojęciem tak doskonałym, że nie da się o Nim pomyśleć.
(…)
… (zbiory wiedzy)
Izydor z Sewilli : Istotę wiedzy wyciąga z nazwy, zebrał encyklopedię rzeczy boskich i ludzkich
Grzegorz I Wielki: komentarze do Pisma Św.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)