Pascal
Nie stworzył żadnego systemu, ale jest znany z:
dwóch nieskończoności;
myślącej trzciny;
zakładu.
Pascal był również przyrodnikiem i matematykiem - jako pierwszy zastosował indukcję matematyczną.
Dwie nieskończoności
I nieskończoność to wszechświat - tak uważał Pascal;
II nieskończoność to przekonanie, że każda najmniejsza cząstka jest początkiem kolejnego wszechświata i tak w nieskończoność.
Pascal nisko cenił umiejętności poznawcze ludzi.
Przeżycie pascalowskie - jeżeli w podobną noc uniesie się głowę do góry i widzi się Drogę Mleczną, zauważamy naszą małość, nicość i to - tzn. ów ogrom wszechświata - nas przeraża.
Myśląca trzcina
Trzcina, bo jest wątła jak ludzie, których wszystko może zabić.
Myśląca, bo chodzi tu o świadome myślenie ludzi, którzy o nim wiedzą; są w tym samoświadomi.
Zakład
Pascal uważał, że wszystkie argumenty „za” i „przeciw” istnieniu Boga są bezwartościowe, bo rozum ludzki jest bezradny, jeśli chodzi o Boga.
Zakładamy się, że Bóg istnieje. Są dwie możliwości - na którąś z nich muszę się zdecydować. Jeśli mnie to nie interesuje, to automatycznie zakładam, że Bóg nie istnieje.
p1 x K1 - p2 x K2 0
p1 - prawdopodobieństwo wygranej K1 - wygrane pieniądze
p2 - prawdopodobieństwo przegranej K2 - przegrane pieniądze
Wg Pascala, prawdopodobieństwo istnienia Boga jest znacznie mniejsze, aniżeli prawdopodobieństwo nieistnienia.
Wg Pascala, przekonanie o istnieniu Boga i przegranie jest lepsze, bo życie z wiarą jest łatwiejsze. Nic przy tym nie tracimy, bo i tak umrzemy.
Jeśli wierzymy i wygramy zyskujemy życie wieczne.
Jeśli nie wierzymy i wygramy nic nie zyskujemy.
Jeśli nie wierzymy i przegramy tracimy nasze życie i czeka nas kara (ogień piekielny).
To myślenie samoobalające się.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)