To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Panpsychizm , pogląd filozoficzny przypisujący całej materii nie tylko życie, lecz także naturę psychiczną (świadomość). Po raz pierwszy został sformułowany przez Talesa.
W okresie średniowiecza zwolennikiem panpsychizmu był Siger z Brabancji. W XVI w. B. Telesio oraz G. Bruno. Bruno koncepcję panpsychizmu rozciągnął na całą przyrodę, twierdząc, że każda cząstka świata obdarzona jest życiem, które jest duchem (świadomością).
Tak sformułowany panpsychizm wzbogacił w XVIII w. J.O. de La Mettrie, uznając, że myślenie jest nie tylko własnością materii, ale samo jest procesem materialnym. Stąd też uważał duszę za substancję, która znajduje się nawet w najdrobniejszej cząstce istot organicznych. Każdy zatem okruch materii ma, jego zdaniem, własności psychiczne. Organon (narzędzie) - według Arystotelesa określenie logiki, która jest narzędziem i nie stanowi nauki. Logika miała być narzędziem stanowiącym oparcie dla umysłu w jego badaniach. Arystoteles stworzył na poparcie swoich teorii dzieła, w których sformułował zasady funkcjonowania języka i określił kategorie myśli oraz prawa jakie rządzą poznaniem[1]. Pisma te zostały zebrane w jedną pozycję o nazwie "Organon", w którego skład weszły:
"Kategorie";
"O interpretacji";
"O dowodach sofistycznych";
"Analityki pierwsze";
"Analityki wtórne";
"Topiki".
W "Kategoriach" Arystoteles przedstawił rodzaje bytu. Podzielił go na 10 kategorii, które określają znaczenie, rodzaje bytu oraz sposoby bycia, a są to: substancja, ilość, jakość, stosunek, miejsce, czas, sytuacja, posiadanie, działanie i popęd.
"Analityki pierwsze i wtóre" zawierają zasady i prawidłowości poznania. Zaliczył on do nich: wykład prawideł, teorię sylogizmu, definicję dedukcji i indukcję. Wg dzieła, naukę stanowi poznanie przyczyn, które opiera się na na zasadach lub aksjomatach. Co powoduje, iż następuje zwrot do pierwotnych zasad, które są niedowodliwe.
"Topiki" zawierają treści na temat teorii loci i nowego statusu dialektyki. Arystoteles poszerzył zasady myśli dialektycznej wywodzącej się z prawdopodobnych przesłanek. Dialektyka stanowi dla niego metodę badań filozoficznych polegającą na klasyfikowaniu i rozpatrywaniu opinii filozoficznych dotyczących wybranego tematu.
O odpieraniu sofizmatów (Peri ton sophistikon elenchon). Ostatni tom dzieł Organon zawierający demaskowanie sofizmatów i odróżniający je od innych rodzajów argumentów: dydaktycznych, dialektycznych i testujących.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)