To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Nr zespołu:4
Nr grupy:33
Ćwiczenie numer 5.
Data:
23.10.1997
P. Piłat
A. Sendłak
J. Kazek
Otrzymywanie i własności roztworów koloidalnych.
Ocena:
CZĘŚĆ TEORETYCZNA:
Koloidami nazywamy układy dyspersyjne, w których średnica cząstek rozproszonych w jakimś ośrodku jest rzędu 1-500nm. Koloidy są układami termodynamicznie nietrwałymi. Jednym z podstawowych warunków stabilizacji większości układów koloidalnych jest ładunek elektryczny fazy rozproszonej.
Koloidy można podzielić na dwie grupy:
lifilowe - cząstki fazy rozproszonej łączą się z cząsteczkami ośrodka dyspersyjnego, co nazywamy solwatacją (w wodzie - hydratacją) - np. białka, tanina, żelatyna
liofobowe - czynnikiem stabilizującym jest głównie ładunek elektryczny, mogą też ulegać solwatacji, ale w bardzo nieznacznym stopniu - np. zole metali, soli metalicznych, wodorotlenków metali
Stan koloidu, w którym jego cząstki nie mają ładunku elektrycznego nazywamy punktem izoelektrycznym koloidu. Koloidy liofilowe wykazują zawsze większą lepkość od czystego rozpuszczalnika. Lepkość ich może ponadto zależeć od wielkości ładunku elektrycznego zgromadzonego na cząstkach. Wielkość i znak ładunku zależą od pH roztworu. Mierząc lepkość roztworów o różnych pH i jednakowych stężeniach żelatyny można określić warunki, w których cząstki są elektrycznie obojętne. Można więc określić pH punktu izoelektrycznego gdyż lepkość w tym punkcie jest najmniejsza.
Koagulacja polega na zmniejszeniu się stopnia dyspersji układów koloidalnych, a więc na łączeniu się cząstek fazy rozproszonej w większe zespoły. W wyniku koagulacji zole przechodzą w żele.
Pęcznienie polega na wchłanianiu ośrodka dyspersyjnego przez żel i jest charakteryzowane przez dwa parametry: wzrost objętości i ciśnienie pęcznienia. CZĘŚĆ PRAKTYCZNA:
Zadanie 1.
Określanie wpływu pH oraz rodzaju elektrolitu na wielkość pęcznienia białka. Wyznaczenie położenia punktu izoelektrycznego.
ODCZYNNIKI
roztwory 0,1 m CH3COOH i CH3COONa
płytki żelatyny
WYKONANIE ĆWICZENIA
sporządzenie roztworów buforowych przez zmieszanie CH3COOH i CH3COONa wg podanych stosunków
zmierzenie pH otrzymanych buforów
zważenie suchych płytek żelatyny
umieszczenie płytek w roztworach buforowych na 45 minut
zlanie z zlewek przez dekantację roztworów buforowych i ostrożne osuszenie bibułą napęczniałych płytek żelatyny
(…)
…
0,8275
5,46
0,149
0,7141
0,8086
5,53
0,132
0,7068
0,8135
5,56
0,150
0,7059
0,8271
6,13
0,171
Zadanie 2.
Otrzymywanie różnych roztworów koloidalnych oraz badanie wpływu różnych czynników na ich koagulację.
ODCZYNNIKI
0,1 n Na2S203 i H2SO4 1% roztwór żelatyny
WYKONANIE ĆWICZENIA
do zlewki zawierającej roztwór tiosiarczanu sodu wprowadzić szybko roztwór kwasu siarkowego i obserwować zlewkę w świetle…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)