To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ćw. 6. POMIARY OSCYLOSKOPOWE
1. Wprowadzenie
Oscyloskopy są najbardziej uniwersalnymi przyrządami pomiarowymi. Stosuje się je do
obserwacji i analizy kształtu przebiegów czasowych (okresowych i nieokresowych) prądów i
napięć, pomiarów wartości napięcia, częstotliwości, kąta fazowego, do obserwacji i
wyznaczania charakterystyk elementów nieliniowych, oraz przy wielu innych pomiarach
wielkości elektrycznych i nieelektrycznych (które uprzednio muszą zostać zamienione na
przebiegi elektryczne).
Główną zaletą oscyloskopów jest moŜliwość obserwacji i rejestracji przebiegów
widocznych na ekranie1. Obraz z ekranu moŜna w łatwy sposób przenosić na inne nośniki
(moŜna go sfotografować, wydrukować czy zapisać w postaci elektronicznej, w zaleŜności od
konkretnego modelu oscyloskopu). MoŜliwa jest równieŜ dostatecznie długa do wykonania
analizy obserwacja obrazu na ekranie oscyloskopu. Z tego względu oscyloskopy zaliczane są
do grupy przyrządów rejestrujących.
1.1. Oscyloskopy analogowe
W oscyloskopach analogowych, podstawowym zespołem umoŜliwiającym obserwację
przebiegów, jest lampa oscyloskopowa specjalnej konstrukcji. W lampach takich, do
rejestracji przebiegów wykorzystuje się skoncentrowany strumień elektronów. Elektrony
padając na luminescencyjny ekran lampy tworzą tzw. „plamkę świetlną”. Zmianę połoŜenia
plamki uzyskuje się wskutek działania pole elektrycznego na strumień elektronów. Działanie
to jest niemal natychmiastowe, gdyŜ bezwładność elektronów jest niewielka. Bezwładność
zaczyna odgrywać rolę przy częstotliwościach większych od 10MHz.
Lampa oscyloskopowa wykonana jest w postaci próŜniowej rury szklanej ze
spłaszczeniem stanowiącym ekran (rys. 1). Wewnątrz lampy umieszczony jest układ elektrod,
który formuje strumień elektronów w cienką wiązkę padającą na ekran. Wewnętrzna strona
ekranu pokryta jest specjalną powłoką – tzw. luminoforem.
Rysunek 1 Budowa lampy oscyloskopowej
1
W oscyloskopach analogowych mówimy o ekranie lampy oscyloskopowej. W oscyloskopach
cyfrowych mamy po prostu ekran.
1
Układ formujący wiązkę elektronową złoŜony jest z termokatody tlenkowej K, siatki
sterującej S, oraz dwóch cylindrycznych anod ( A1 i A2 ) tworzących tzw. „soczewkę
elektronową”. Pole elektryczne utworzone przez zespół anod pod wpływem wysokiego
napięcia (rzędu kilku tysięcy woltów) powoduje silne przyspieszanie elektronów z
jednoczesnym ogniskowaniem wiązki na ekranie. Do siatki sterującej doprowadza się
potencjał ujemny względem katody. Regulowane napięcie siatki umoŜliwia zmianę ilości
elektronów przedostających się w kierunku anod i tym samym wpływa na obserwowaną
jasność plamki. Regulacja potencjału anody A1 umoŜliwia zmianę ogniskowania wiązki
elektronów. SłuŜy więc do regulacji ostrości plamki.
Wiązka elektronów przebiega między dwoma parami płaskich elektrod, zwanymi
płytkami odchylającymi. Pole elektryczne przyłoŜone do płytek powoduje odchylenie wiązki
elektronów. Płytki ustawione pionowo (płytki X) umoŜliwiają odchylanie plamki w kierunku
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)