Osadzanie warstw - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 105
Wyświetleń: 903
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Osadzanie warstw - omówienie - strona 1 Osadzanie warstw - omówienie - strona 2 Osadzanie warstw - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Laboratorium z Nauki o Materiałach II                                                                                   Ćwiczenie 7: Osadzanie warstw metodą PA-CVD                                1              Osadzanie warstw metodą PA-CVD          Wprowadzenie    Metoda chemicznej krystalizacji z fazy gazowej (CVD) służy przede wszystkim  do otrzymywania warstw wysokotopliwych związków, takich jak: azotki, borki, węgliki  oraz  tlenki  na  różnorodnych  podłożach,  często  o  złożonych  kształtach  geometrycznych.   Warstwy  otrzymywane  tą  metodą  charakteryzują  się  dobrą  przyczepnością,  jednorodnością  chemiczną  oraz  wysoką  czystością.  W  przeciwieństwie  do  innych  technik osadzania z fazy gazowej np. fizycznego osadzania z fazy gazowej, metoda  CVD umożliwia nanoszenie warstw o zróżnicowanej grubości, co poszerza zakres jej  zastosowań.  Inną,  bardzo  ważną  zaletą  tej  metody  jest  możliwość  otrzymywania  różnorodnych form morfologicznych syntezowanych związków. Przy jej zastosowaniu  można  otrzymywać  warstwy  monokrystaliczne,  warstwy  polikrystaliczne,  osady  bezpostaciowe  a  także  proszki.  Ponadto  uzyskiwać  można  tą  metodą  włókna,  whiskersy  oraz  dendryty  określonych  związków.  Przykładowo,  dla  potrzeb  mikroelektroniki  wytwarza  się  cienkie  warstwy  półprzewodnikowe,  dotowane  określonymi  pierwiastkami  celem  zmiany  parametrów  elektrycznych,  warstwy  dieelektryczne,  warstwy  maskujące  powierzchnię  w  układach  scalonych,  wieloskładnikowe  ferroelektryki,  piezoelektryki  a  także  elektrolity  stałe.  W  optoelektronice  stosuje  się  warstwy  o  złożonym  składzie  chemicznym,  używane                                                      Cienka warstwa - według Andersena to dwuwymiarowe ciało stałe reprezentujące specjalną konfigurację ciała  stałego,  w  której  możliwe  jest  obserwowanie  specyficznych  efektów  nie  występujących  w  materiale  litym.  Ważnym parametrem charakteryzującym cienką warstwę jest tzw. grubość krytyczna wiążąca się z konkretnymi  właściwościami fizycznymi określonego materiału i charakterystyczną dla danego efektu wielkością:  średnią drogą swobodną nośników prądu-w przypadku warstw metalicznych i półprzewodnikowych,  długością fali elektromagnetycznej i głębokością jej wnikania-dla warstw optycznych, 

(…)

… osadzania
odbywa się w warunkach dalekich od stanu równowagi termodynamicznej.
Równowaga może występować tylko lokalnie, w określonych miejscach układu.
Dla ułatwienia opisu zjawisk fizycznych i procesów chemicznych występujących w
układzie krystalizacji warstw z fazy gazowej przestrzeń wokół podkładki krystalizacji
dzieli się zwykle na kilka obszarów – rys.2.
wylot gazów
A+B+gaz obojętny poreakcyjnych…
…, w określonych miejscach układu.
Dla ułatwienia opisu zjawisk fizycznych i procesów chemicznych występujących w
układzie krystalizacji warstw z fazy gazowej przestrzeń wokół podkładki krystalizacji
dzieli się zwykle na kilka obszarów – rys.2.
A+B+gaz obojętny
(reagenty
chemiczne)
obszar I (transport gazów równoległy do powierzchni)
Obszar II reakcje homogeniczne
obszar III
reakcje heterogeniczne
na powierzchni…
… poprzez infiltrację, czyli wypełnienie pustych
przestrzeni w tych materiałach. Technikę infiltracji z fazy gazowej stosuje się głównie
do impregnacji kompozytów zbrojonych włóknami, np. nasycania wiązki włókien
materiałem ceramicznym np. SiC, w wyniku czego tworzy się kompozyt włóknisty o
osnowie z węglika krzemu. Infiltracja z fazy gazowej stosowana jest głównie do
zagęszczania porowatego grafitu azotkiem lub węglikiem krzemu. Proces infiltracji w
tym przypadku wpływa na wzrost odporności na utlenianie, wzrost wytrzymałości na
zginanie, odporności na tzw. płynięcie grafitu w wysokich temperaturach (powyżej
13500 C). Warstwy materiałów ceramicznych, otrzymywane metodą CVD znajdują
coraz szersze zastosowanie w medycynie. Szczególnie interesujące są tu warstwy
azotku i węglika tytanu jako pokrycia…
… molibdenowego i umieszcza w prowadnicach tuż
nad elementem grzewczym, wykonanym z pirolitycznego grafitu, przy pomocy
którego istnieje możliwość podgrzania próbki do temperatury 1500 0C. Odległość
podkładki krystalizacji od źródła plazmy może być regulowana poprzez sterowanie
wysokością manipulatora, na którym zamocowane są prowadnice. Do ściany komory
procesowej przymocowany jest generator mikrofal
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz