To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
E. Morin „Kultura czasu wolnego” (Katarzyna Leśniewska; 555-562)
Konsumpcjonizm kultury masowej wpisany jest w czas wolny współczesnego społeczeństwa. Czas wolny w chwili obecnej nie jest tylko demokratycznym rozszerzeniem swobody czasowej (dawniej swoboda taka była jedynie przywilejem klas panujących). Jest on wynikiem biurokratycznej i przemysłowej organizacji pracy, podporządkowany logice ekonomiki, która wdraża pracowników do swego rynku, musi zapewnić im nie tylko czas na wypoczynek i odzyskanie sił, ale również i czas na konsumpcję.
Czas wolny od pracy jest niewątpliwie odmienny od czasu świątecznego, który był właściwy dawnemu stylowi życia.
Dawniej czas świąteczny był czasem zjednoczenia zbiorowości, uświęcenia rytuału, ceremonii, chwilowego zawieszenia zakazów, czasem hulanek i ucztowania. Czas świąteczny zmienił się powoli na rzecz nowoczesnej organizacji , nowego rozłożenia stref czasu wolnego: weekendy, wakacje. Nowy sposób wykorzystywania czasu wolego doprowadził do zaniku folkloru świątecznego, tradycyjnego życia rodzinnego, wykruszenia stosunków społecznych.
Kultura masowa wypełnia strefę, z której usunęła się praca, święto, rodzina.
Dla człowieka kultury masowej miejsce pracy nie jest przestrzenią realizacji. Praca, jaka ma miejsce przy zespołach przemsłowych czy biurokratycznych, nie wymaga już od wykwalifikowanego robotnika czy urzędnika odpowiedzialności i twórczości. Człowiek próbuję wiec rozwinąć swą osobowość w czasie wolnym od pracy: hobby, kolekcjonerstwo, którym przypisywana zostaje ranga kultu.
Czas wolny jednak przede wszystkim otwiera przed człowiekiem możliwość korzystania, niczym nie ograniczonej konsumpcji (elektryfikacja, motoryzacja, karty kredytowe etc.).
Czas wolny nie jest już czasem na odpoczynek w gronie rodziny, możliwością regeneracji sił, ale w największym stopniu możliwością życia konsumpcyjnego.
Konsumpcja towarów jest zarazem autokonsumpcją życia osobistego.
Kultura masowa jako gigantyczny system etyczny czasu wolnego.
Rozrywka jako wartość sama w sobie. Rozrywka nazwana jest zabijaniem czasu, ucieczką od niepokoju lub samotności w jakieś g d z i e i n d z i e j. Zabawa i widowiska wypełniają część współczesnego nam czasu wolnego. Człowiek, widz, staje się biernym obserwatorem widowiska, które rozgrywa się przed jego oczami. Od rzeczywistości fizycznej oddziela człowieka cały system luster i szyb, ekranów filmowych i telewizyjnych. Jednostka uczestniczy więc w życiu światów bliskich, jednak pozostających poza zasięgiem ręki. Współczesne widowisko jest zarazem najpełniejszą obecnością i najpełniejszą nieobecnością zarazem.
Jednym z aspektów nowoczesnej rozrywki jest rozkwit elementu zabawy jako działania, którego celem jest doznawana w nim przyjemność, nic poza tym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)