Ograny ustawodawcze i wykonawcze gminy we Francji

Nasza ocena:

3
Pobrań: 42
Wyświetleń: 3913
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Ograny ustawodawcze i wykonawcze gminy we Francji - strona 1

Fragment notatki:

Zagadnienia poruszane w notatce to między innymi: gmina we Francji, organ stanowiący (uchwałodawczy) w gminie, organ wykonawczy gminy, itp.

Ograny ustawodawcze i wykonawcze gminy we Francji
Wprowadzenie
Francja to znaczne mocarstwo, stały członek Rady Bezpieczeństwa, ONZ, członek Unii Europejskiej, a także Paktu Północnoatlantyckiego (NATO). Od wielu wieków Francja odgrywa zasadniczą rolę w Europie. Umożliwia jej to duże uprzemysłowienie, a także wysoki poziom rolnictwa. Jest liczącym się producentem żywności, eksportującym swoje nadwyżki. Ludność tego kraju liczy ponad 58 milionów co stawia ją w ścisłej czołówce państw europejskich.
Ustrój republikański we Francji ma wieloletnie tradycje, jest przy tym rzeczą charakterystyczną, że zmian form ustrojowych w ramach Republiki odnotowuje się i zaznacza za pomocą kolejnych liczb rzymskich. Pierwsza Republika istniała w latach 1792-1799, a więc w okresie rewolucji, i zastąpiona została rządami Bonapartego z początku jako konsula, a następnie cesarza. Druga Republika, tzw. prezydencka, istniała w latach 1848-1852, ustępując miejsca II Cesarstwu. Najdłużej trwała III Republika, powstała w 1871 r. Jej podstawy prawne określała Konstytucja z 1875 r. Okres ten zamyka klęska Francji w 1940 r. Po wyzwoleniu w 1944 r. powstała IV Republika, której ustrój regulowała Konstytucja z 1946 r. W 1958 r. po burzliwych wydarzeniach w metropolii i w Algierii, powstała V Republika, trwająca do dziś, opierająca swój ustrój polityczny na konstytucji z 1958 r., z późniejszymi zmianami.
Gmina we Francji
Gminą we Francji rewolucja oraz tradycja nadały następujących cech:
rozdrobnienie,
zróżnicowanie demograficzne,
zróżnicowanie gospodarcze,
jednolity status prawny.
Gminy Francuskie w porównaniu z innymi krajami europejskimi są bardzo liczne, a aż 80% gmin ma poniżej 1000 mieszkańców.
Gminy różnią się od siebie zarówno skalą zaludnienia jak i obszarem a zwłaszcza potencjałem gospodarczym. Wspólną zaś cechą gmin francuskich jest lokalny patriotyzm ich mieszkańców, przywiązanie do miejscowej tradycji, zwyczajów, krajobrazu, architektury. Założenia obecnego statusu gminy znalazły się w ustawie z 25-04-1884 r. przywracającej wybieralność rad gmin i utrzymującej uniformizm prawny. Założenia te, po licznych zmianach łącznie z ustawami uzupełniającymi, ujęto w kodeksie gminy (1977 r.).
Kodeks gmin jest podstawowym źródłem prawa komunalnego. W świetle tej regulacji gmina jest:
okręgiem lokalnej samorządności,
okręgiem wyborczym, w którym społeczność lokalna wybiera swych reprezentantów do rad gmin,
jednostką podziału administracyjnego państwa (od 19821 r. całe terytorium państwa podzielone zostało między gminy),
okręgiem administracji państwa realizującego przez swych przedstawicieli część zadań w wymiarze lokalnym.
Organem stanowiącym (uchwałodawczym)

(…)

… ludności danej gminy, i wynosi:
w gminach liczących do 100 mieszkańców wybiera się 9 radnych, w gminach od 10000 do 40000 mieszkańców liczba radnych wynosi od 33 do 43
w gminach największych liczących ponad 300000 i więcej mieszkańców liczba radnych wynosi 69 osób. Bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim od lat 18, mającym czynne prawo wyborcze, związanym z gminą więzią prawną, którą…
… zamkniętych. Obradom przewodniczy mer lub w ściśle określonych sytuacjach jego zastępca. Głos mera jest rozstrzygający w przypadku równowagi osiągniętej w głosowaniu jawnym. W sytuacji gdy rada rozpatruje wydatki administracyjne gminy, leżące w gestii mera, przewodniczącego obrad wybiera spośród radnych. Mer uczestniczy w wyborach i składa wyjaśnienia, po czym wycofuje się przed głosowaniem.
Prawomocne…
… rozwiązanie przez władzę nadzorczą, przenosząc na wyborców rozstrzygnięcia konfliktu.
Do kompetencji mera należy także wykonywanie policji gminnej w celu zapewnienia porządku, pewności, bezpieczeństwa oraz zdrowia publicznego. Kompetencję tę mer wykonuje niezależnie od rady gminy pod kontrolą prefekta.
Mer jest również przełożonym służbowym urzędników gminnych, mianuje ich, ocenia, kieruje ich działaniem w granicach określonych w statusie.
Literatura pomocnicza:
„Samorząd terytorialny i administracja w wybranych krajach. Gmina w państwach Europy Zachodniej” - pod redakcją Jana Jeżewskiego; wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 1999 r. „Ustroje Państw współczesnych” - redaktor naukowy Wiesław Skrzydło; wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2000 r.
6
7
Praca pochodzi z serwisu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz