To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zakaz stosowania praktyk ograniczających konkurencję w prawie UE 1.1 Pojecie przedsiębiorstwa
Unijne prawo antymonopolowe, konstruując pojęcia przedsiębiorstwa , pomija takie elementy jak:
osobowość prawna, wpis do rejestru działalności gospodarczej, sposób finansowania czy forma
prawna. Te kryteria formalnoprawne zastępowane są analizą ekonomiczną. Jej elementami są: a. prowadzenie działalności gosp. b. samodzielność Pojęcie prowadzenia działalności gospodarczej jest szersze niż orientacja na osiągnięcie zysku:
- obejmuje niemal wszystkie formy aktywności ekonomicznej
- w rozumieniu prawa unijnego przedsiębiorstwami są nawet instytucje typu n on profit i non for profit, jak fundacje i stowarzyszenia oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gosp.
Jednostki organizacyjne powiązane z administracją rządową i samorządową są wyłączane poza
zakres pojęcia przedsiębiorstwa, jeżeli ich działania są ukierunkowane na realizację celów
publicznych. Jeśli tego ukierunkowania nie ma to nawet organy adm. rządowej mogą być uznane za
przedsiębiorców (np. niemiecki Federalny Urząd Pracy). Natomiast samorządy zawodowe nie są
przedsiębiorstwami.
Zakwalifikowanie danej jednostki do kategorii przedsiębiorstw jest możliwe tylko wtedy, gdy
podejmowane przez nią działania mają charakter trwały. Samodzielność przedsiębiorstwa określa się na zbadaniu, czy zachowuje się ono na rynku w sposób samodzielny. 1.2 Pojęcie rynku właściwego
Pojęcie rynku właściwego obejmuje rynek produktowy i rynek geograficzny. Przy jego
definiowaniu należy wziąć pod uwagę dwa źródła presji konkurencyjnej, której podlegają
przedsiębiorstwa:
- substytucję popytu i
- substytucję podaży. Substytucję popytu można określić jako zdolność klientów do zaspokajania swoich potrzeb w drodze nabycia towarów lub usług od sprzedawców z innego rejonu bądź też poprzez nabycie dóbr substytucyjnych. 18 Substytucja podaży dotyczy zdolności producentów do przestawienia produkcji na towary innego rodzaju, bez konieczności ponoszenia znacznych kosztów i ryzyka. W praktyce określając właściwy rynek produktowy Komisja bada m.in.:
• dowody substytucji w niedawnej przeszłości,
• poglądy klientów i konkurentów,
• upodobania konsumentów,
• bariery i koszty związane z przestawieniem popytu na poszczególne substytuty,
• zróżnicowanie klientów
W definiowaniu właściwego rynku geograficznego uwzględnia się m.in.:
• dowody z przeszłości
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)