19.02.2013
Wykład 1
W ogólnym ujęciu współpraca oznacza współdziałanie podmiotów (Np. osób, przedsiębiorstw, organizacji), aby osiągnąć wspólny cel (cele).
R. Tuomela nazywa taką współpracę:
g-cooperation (group cooperation), czyli współpraca grupowa i odróżnia ją od „słabszej kooperacji” - i-cooperation (individual cooperation), która polega na koordynacji - uzgadnianiu wzajemnych działań, aby osiągnąć indywidualne cele
W stosunkach międzynarodowych z łatwością wyróżnić można współpracę gospodarczą, finansową, kulturalną, militarną, naukową czy w zakresie ochrony środowiska. Szczególną rolę ma dziś do odegrania międzynarodowa współpraca finansowa.
W literaturze przedmiotu można odnaleźć węższe i szersze podejścia do kwestii międzynarodowej współpracy finansowej:
Międzynarodowa współpraca finansowa to mechanizmy umożliwiające państwom udzielanie sobie nawzajem pomocy finansowej w wymiarze regionalnym lub globalnym w sytuacji kryzysu finansowego. (wg. Brouwera i Wanga) - najwęższa definicja.
Międzynarodowa współpraca finansowa to dialog i nadzór, jak również mechanizmy i instytucje mające na celu wsparcie finansowe w warunkach kryzysu finansowego lub w przypadku problemów w bilansie płatniczym. (Wg. Ito i Narita) - szersze ujęcie
Międzynarodowa współpraca finansowa to kooperacja wielu różnych podmiotów (przede wszystkim rządów, międzynarodowych organizacji, instytucji finansowych, nieformalnych forów) w obszarze szeroko rozumianych kwestii finansowych, włączając w nią międzynarodową współpracę na rzecz rozwoju (wg. Bryanta)
Międzynarodowa współpraca finansowa to współpraca rządów, banków centralnych, instytucji nadzorczych, finansowych, organizacji międzynarodowych, sektora prywatnego w zakresie międzynarodowych stosunków finansowych, ze szczególnym uwzględnieniem zapewnienia efektywności i stabilności krajowych jak i międzynarodowego systemu finansowego (a zatem i jego poszczególnych elementów składowych - rynków i instytucji finansowych.
Międzynarodowa kooperacja ma, zatem wspierać systemy finansowe w spełnianiu przez nie jego podstawowych funkcji:
Sprawny przepływ środków finansowych (pomiędzy dawcami i biorcami kapitału)
Prawidłowa wycena aktywów - mówi się o niej najwięcej po 2008 roku, brak prawidłowej wyceny jedną z przyczyn kryzysu
Bezpieczny (i sprawny przebieg płatności) w sposób ciągły i efektywny nawet w warunkach nieoczekiwanych i niekorzystnych zaburzeń o znacznej sile bez utraty zaufania jego uczestników.
Obszary międzynarodowej współpracy finansowej:
Zwiększenie stabilności międzynarodowego systemu finansowego, a przez to zapobieganie kryzysom finansowym (w ostatnim pięćdziesięcioleciu były 142 kryzysy)
(…)
…:
Międzynarodowe organizacje finansowe o wymiarze globalnym: MFW, Grupa Banku Światowego, BIS, OECD.
Międzynarodowe instytucje regulacyjne i konsultacyjne: BCBS, IAIS, IOSCI, FSF, CPSS, CGFS, FATF,
Nieformalne międzynarodowe ugrupowania finansowe: G-5, G-7, G-8, G-10, G-20, G-22, G24, G-33, Klub Londyński i Klub Paryski
Międzynarodowe organizacje finansowe o zasięgu regionalnym: organizacje europejskie (Np. EBC…
… w istocie stabilność systemu finansowego występuje, gdy:
Stabilnie funkcjonują rynki finansowe
Stabilnie działają pośrednicy finansowi
Bez zakłóceń funkcjonuje infrastruktura finansowa
Zwiększenie stabilności międzynarodowego systemu finansowego:
Międzynarodowa współpraca finansowa nakierowana jest na następujące kwestie:
Nadzór finansowy
Standardy stabilności międzynarodowego systemu finansowego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)