To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ODPYLACZE TKANINOWE
Odpylacze tkaninowe stanowią jeden z najstarszych typów urządzeń odpylających. Szeroko stosowano je już w końcu XIX wieku w młynach zbożowych. Schemat działania odpylacza tkaninowego: zapylone powietrze doprowadza się do odpylacza przewodem. Na skutek zmiany kierunku przepływu gazu, większe ziarna pyłu są bezpośrednio wytrącone ze strumienia gazu i spadają do zbiornika pyłu. Zapylony gaz przepływa następnie poprzez tkaninę filtracyjną uformowaną w postaci worków. Oczyszczony gaz opuszcza odpylacz przewodem. Z chwilą kiedy na zewnętrznej powierzchni worków utworzy się zbyt gruba warstwa pyłu, worki są oczyszczone przez otrzepywanie mechaniczne, przedmuch zwrotny powietrza lub innym systemem. Pył spadający z worków zbiera się w zbiorniku pyłu.
Początkowo jako tkaniny filtracyjne stosowane były jedynie tkaniny z włókien naturalnych, głównie z wełny i bawełny, a w wyjątkowych przypadkach z jedwabiu. Obecnie technika odpylania wykorzystuje kilkadziesiąt typów tkanin z włókien syntetycznych występujących pod różnymi nazwami handlowymi, które podzielić można na kilka grup, w zależności od bazy, z której są otrzymywanej. Obok włókien syntetycznych w technice odpylania, szczególnie w zakresie gorących gazów (powyżej 200°C) coraz szersze zastosowanie znajdują włókna szklane silikonowane, włókna mineralne, metalowe oraz spieki metali. Dobór właściwej tkaniny filtracyjnej do określonych warunków pracy odpylacza możliwy jest tylko przy dokładnej znajomości parametrów eksploatacyjnych tkaniny. Liczba parametrów charakteryzujących tkaninę filtracyjną jest duża i nie wszystkie mają równorzędne znaczenie przy określonym zadaniu filtracyjnym. Do parametrów tych należą: wytrzymałość mechaniczna, chłonność wilgoci i własności w stanie wilgotnym, odporność termiczna, odporność chemiczna, cena. Wytrzymałość mechaniczna włókien tkaniny decyduje o czasie jej pracy, a więc wpływa bezpośrednio i koszty eksploatacyjne odpylania. Należy tu przede wszystkim wytrzymałość włókien na zerwanie wyrażona w Pa lub też określana długością pojedynczego włókna, przy której następuje zerwanie włókna pod wpływem własnego ciężaru, wyrażona w km. Do własności mechanicznych włókien należy też ich wydłużenie przy zerwaniu, określane jako stosunek długości włókna w momencie zerwania do jego długości początkowej (%). Zależy ono bardzo silnie od temperatury i wilgotności, w której zerwanie następuje Trzecim czynnikiem określającym własności mechaniczne tkanin jest ich ścieralność wyrażana najczęściej przez ubytek masy tkaniny w czasie ścierania jej za pomocą szlifierki z papierem ściernym. Własności tkaniny w stanie wilgotnym różnią się często od jej własności w stanie powietrzno-suchym i są o tyle istotne, że najczęściej gazy przemysłowe zawierają dużo wilgoci. Należy tu:
(…)
… przy wilgotności względnej (f = 100%), określana w procentach w stosunku do ich wytrzymałości w stanie powietrzno-suchym,
- zdolność do absorpcji wody (higroskopijność) określana zwykle w temperaturze 20°C przy wilgotności względnej f = 65% (wzrost ciężaru w %), ,
- pęcznienie włókien w wyniku wzrostu wilgotności (w % objętości włókien). Nie mniej istotną cechą filtrów tkaninowych niż odporność termiczna…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)