ODLEWANIE CIĄGŁE
Pomimo różnorodnych wariantów odlewania ciągłego, podstawowe elementy procesu są wspólne, a mianowicie: topienie i odlewanie, krzepnięcie, wyjmowanie odlewu z krystalizatora, dzielenie odlewu na odcinki oraz ich transport.
Ciekły metal z pieców spuszcza się do kadzi i transportuje do miejsca odlewania. Stosuje się kadzie z wylewem w dnie i zatyczką, kadzie z syfonem, kadzie z dziobem. Do regulowania szybkości wypływu metalu i do równomiernego rozdzielania metalu do krystalizatora lub kilku krystalizatorów (przy odlewaniu w kilkuwstęgowych urządzeniach w układzie pionowym) stosuje się pośrednie urządzenia zwane dozatorami. Konstrukcja takiego urządzenia zależy od pojemności kadzi, czasu odlewania, właściwości fizycznych odlewanego metalu, liczby i przekrojów krystalizatorów, ich wzajemnego rozmieszczenia oraz zapotrzebowania metalu na każdy krystalizator na jednostkę czasu. Często urządzenie do dozowania i rozdzielania metalu ma dużą pojemność i wtedy nazywamy go kadzią pośrednią. Najważniejszą częścią urządzenia do odlewania ciągłego jest krystalizator. Według budowy krystalizatory można podzielić na jedno- i wieloczęściowe. Wieloczęściowe wykonuje się z płyt, jednoczęściowe zaś z jednej rury, lub pełnego bloku. Przeważnie krystalizatory wykonuje się z miedzi lub mosiądzu. W mniejszym zakresie ze stali z dodatkami W lub NbiTi.
Często stosowane są konstrukcje kombinowane, np. miedziowo-stalowe ułatwiające przejmowanie ciepła (wkładka miedziana), zapewniające sztywną konstrukcje (koszulka stalowa). Dla zapewnienia dużej intensywności odprowadzenia ciepła z krystalizatora stosuje się jego chłodzenia wodą o dużej czystości. Dla zmniejszenia tarcia powierzchni wlewka o ścianki krystalizatora stosuje się smarowanie roboczych powierzchni krystalizatora za pomocą parafiny lub olejów mineralnych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)