Oddychanie ssaków na lądzie - Białka surfaktantu

Nasza ocena:

5
Pobrań: 70
Wyświetleń: 1022
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Oddychanie ssaków na lądzie - Białka surfaktantu - strona 1 Oddychanie ssaków na lądzie - Białka surfaktantu - strona 2 Oddychanie ssaków na lądzie - Białka surfaktantu - strona 3

Fragment notatki:

Oddychanie (ssaków na lądzie)
Tlen - końcowy akceptor protonów Stężenie tlenu [L/L]: woda - 0.007 powietrze - 0.209
Pojemność cieplna [cal/LoC]: woda - 1000 powietrze - 0.31
Praktycznie tylko stawonogi i kręgowce oddychają powietrzem.
„lądowe” narządy oddechowe:
skóra, śluzówka jamy gębowej i końcowego fragmentu jelita (ryby, płazy)
skrzela (np. kraby)
tchawki
płuca
VC - pojemność życiowa płuc (TV + ERV + IRV)
TV - objętość oddechowa (około 500ml)
ERV - objętość wydechowa zapasowa (usuwana przy mocnym wydechu)
IRV - objętość wdechowa zapasowa (pobieranie przy mocnym wdechu)
RV - objętość zalegająca
TLC - pojemność całkowita płuc (u kobiet około 4,2 litra, u facetów około 6 litrów)
FRC - czynnościowa pojemność zalegająca (wydechowa zapasowa ERV + zalegająca RV)
IC - TV = IRV (pojemność wdechowa)
Pojemność życiowa płuc może by większa dzięki zwiększeniu parametru FRC;
drogi oddechowe:
jama nosowa, gardło, oskrzela, oskrzeliki, oskrzeliki końcowe, oskrzeliki oddechowe, przewody oddechowe, pęcherzyki płucne
płuca można podzielić na 23 strefy (drzewko oskrzelowe dzieli się 23 razy)
Naczynia włosowate oplatają pęcherzyk, przewody oraz oskrzeliki oddechowe.
Tchawica i oskrzela wyścielone są nabłonkiem migawkowym; ściany zawierają dużo chrząstki.
W oskrzelikach brak już chrząstki, ale występują mięśnie gładkie.
Wymiana gazowa następuje na zasadzie dyfuzji.
Pęcherzyki płucne budowane są przez:
Pneumocyty I - wymiana gazowa, komórki z małą ilością cytoplazmy, szybko obumierają; wrażliwe na duże stężenie tlenu
Pneumocyty II - funkcje wydzielnicze (surfaktant)
Komórki tuczne (wytwarzają heparynę)
Komórki limfocytowe
Komórki fagocytarne
Surfaktant - obniżająca napięcie powierzchniowe, mieszanina lipidowo (90%) - białkowa (10%); zapobiega zapadaniu się i pękaniu pęcherzyków.
Białka surfaktan t u: Hydrofilowe - udział w reakcjach obronnych na powierzchni (SP-A i SP-D) komórek płucnych (aktywacja i stymulacja makrofagów płucnych, aglutynacja bakterii -SP-D) - SP-A - regulacja sekrecji i endocytozy fosfolipidów
Hyd rofobowe - wapniozależna promocja włączania lipidów (SP-B i SP-C) w strukturę surfaktantu oraz regulacja ich przestrzennego uporządkowania
W ciężkich stanach chorobowych masa makrofagów może stanowić nawet 30% masy płuc.


(…)

… - kowalencyjne wiązanie CO2 przez hemoglobinę.
Powolna hydratacja CO2 do kwasu węglowego; rozpuszczalność CO2 w osoczu jest znacznie większa niż tlenu.
Proton pochodzący z kwasu węglowego wiąże się z hemoglobiną i ułatwia oddawanie tlenu.
Nadmierne stężenie HCO3- powoduje ucieczkę tego jonu poza erytrocyt (w zamian do wnętrza trafia jon Cl- i komórka pęcznieje).
Ciśnienie O2 w płucach jest bardzo duże, dlatego wiąże się on z hemoglobiną i wymusza konformację R.
Wdech - mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne, przepona
Wydech - mięśnie międzyżebrowe wewnętrzne, mięśnie brzucha
Oddychanie:
dowolne - kora mózgowa
automatyczne - most i rdzeń przedłużony Porażenie ośrodka oddechowego: - nikotyna - barbiturany - opiaty
Reaktywne formy tlenu:
nadtlenek wodoru: H2O2 - powstaje w reakcjach katalizowanych przez oksydazy (głównie: ksantynowa, glukozowa, NADPH)
jon ponadtlenkowy: O2 - generowany w reakcjach katalizowanych przez oksydazy (głównie: reduktaza cytochromu P-450, oksydaza ksantyny, oksydaza NADPH) oraz nieenzymatycznego utleniania Fe2+ tlenem cząsteczkowym, rodnik hydroksylowy: HO­-- powstaje w reakcjach utleniania nadtlenkiem wodoru żelaza (reakcja Fentona) i jonu ponadlenkowego (reakcja Habera-Weissa…
…); tetramer: alfa (141aa's) i beta (146aa's); może występować w nieaktywnej konformacji T (deoksyhemoglobina) lub aktywnej formie R. (oksyhemoglobina). Każda podjednostka zawiera ugrupowanie hemowe. Hemoglobina wygrała konkurencję ewolucyjną z innymi barwnikami, bo łatwiej oddaje tlen.
Wykres pozwalający odróżnić hemoglobinę (sigmoidalny) od mioglobiny (hiperboliczny)
Wykres dla hemoglobiny jest sigmoidalny…
… się w anion dehydroaskorbinianowy; witamina C redukuje także Fe3+ do Fe2+
b-karoten - reaguje z rodnikami nadtlenkowymi
ceruloplazmina - wiąże jony miedzi
albuminy - wiążą miedź i żelazo
glutation - akceptor elektronów
Zmiany stężenia CO2 - receptory H+ w rdzeniu przedłużonym - anhydraza węglanowa
Kłębki tętnicy szyjnej i aortalnej - zmiany stężenia O2 rozpuszczonego w osoczu.
fizjologia zwierząt wykład 10
8…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz