To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 7 27.04.2012 r.
Wszelkie czynności będące przejawem nadużycia pozycji dominującej są w świetle ustawy zakazane i traktowane jako nieważne z mocy prawa. Np. przy zawarciu umowy wymuszającej transakcje, zakup pakietowy umowa będzie nieważna z mocy prawa. W przypadku gdyby kontrahent nie zapłacił dominant nie będzie mógł podnosić roszczeń z tytułu nienależytego wykonania umowy. Sąd stwierdzi nieważność takiej umowy, albo jeśli nie będzie pewny skieruje sprawę do UOKiK i zawiesi postępowanie do czasu rozstrzygnięcia sprawy. Decyzje UOKiK mają walor prejudycjalny dla postępowań cywilnych. Ponadto z tytułu stosowania tych praktyk Prezes UOKiK może nałożyć na przedsiębiorcę karę w wysokości do 10% przychody przedsiębiorcy osiągniętego w roku poprzedzającym rok stwierdzenia stosowania praktyki. Od nadużycia pozycji dominującej żadnych wyjątków prawo antymonopolowe nie przewiduje, nie zostały one również przewidziane w prawie unijnym, gdzie katalog skonstruowany jest podobnie.
Stosowanie polskiego i unijnego prawa ochrony konkurencji w stosunku do praktyk ograniczających konkurencję
Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (obecnie art. 101 i 102 TFUE) wprowadza system zdecentralizowanego stosowania unijnego prawa antymonopolowego. Podstawową przesłanką rozgraniczenia jurysdykcji krajowej i unijnej jest to czy praktyka ograniczająca konkurencję wywiera wpływ na handel między państwami członkowskimi UE. Jeśli występuje wpływ na handel między państwami członkowskimi UE to mamy wymiar unijny, jeżeli nie to wymiar krajowy. Ta przesłanka jest interpretowana bardzo szeroko w orzecznictwie ETS. Nawet praktyka, której dopuszczają się przedsiębiorcy działający na terytorium tylko jednego państwa członkowskiego UE może wywrzeć wpływ na handel między państwami członkowskimi jeśli np. na terytorium tego państwa przedsiębiorcy krajowi konkurują z przedsiębiorcami z innych państw UE. Porozumienie zamykające dostęp do rynku może mieć skutek w postaci ograniczenia wolumenu importu do tego państwa członkowskiego, a tym samym wywrze wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorców w innych państwach członkowskich. Nawet pozornie krajowa praktyka może mieć wymiar unijny i oznacza to, że będzie rozstrzygana także w oparciu o przepisy unijne.
Jeżeli sprawa ma wymiar unijny może być rozpatrywana albo przez Komisję Europejską (jedyny centralny organ na poziomie UE, który jest org. antymonopolowym UE; te sprawy są rozstrzygane i prowadzone przez dyrekcję generalną ds. konkurencji, w której jest kilka departamentów), która stosuje wówczas wyłącznie przepisy unijne co wynika z faktu, że org. UE nie mają prawa ani kompetencji do stosowania przepisów państw członkowskich,
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)