To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Olejniczak. Notatka składa się z 3 stron.
Obowiązywanie norm prawa cywilnego w zasięgu czasowym i przestrzennym I. Obowiązywanie norm w zasięgu czasowym Początek obowiązywania 14 dni - reguła, ale może być dłuższe lub krótsze vacatio legis; Koniec obowiązywania normy przestają obowiązywać wskutek: wyraźnych klauzul derogacyjnych - głównie w przepisach wprowadzających nowe akty prawne; upływu czasu oznaczonego w akcie; lex posterior derogat legi anteriori , ale lex posterior generalis non derogat legi priori speciali; orzeczenia TK ; kwestie sporne: tzw. desuetudo oraz zmiana sytuacji społeczno-ekonomicznej → wg. Radwańskiego nie mają doniosłości prawnej dla obowiązywania prawa, ale powinny być uwzględniane przy stanowieniu, jak i stosowaniu prawa;
uchwała TK z 1991 r. dot. czy ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z 1926 r. uległa desuetudo → uznał, że desuetudo nie może mieć zastosowania do tych aktów prawnych, których obowiązywanie jest wykonywaniem zobowiązań międzynarodowych;
wg Radwańskiego → norma przestaje obowiązywać, gdy staje się na skutek zmiany systemu prawnego lub stosunków faktycznych trwale niestosowalna - impossibilium nulla obligato dot. nakazów ustawowych, a nie obowiązków cywilnoprawnych; II. Prawo intertemporalne Uwagi ogólne prawo intertemporalne (międzyczasowe) reguluje kwestie, czy dawna, czy nowa norma znajduje zastosowanie do stosunków prawnych, które powstały przed uchyleniem dawnej normy, a trwają nadal pod rządem nowej normy ; tradycyjnie problematyka tego prawa postrzegana jest w kategoriach konfliktu przepisów prawnych (nierozróżnianych od norm prawnych) → założenie: uchylony przepis nie obowiązuje, ale mimo to ma w określonym zakresie zastosowanie; wg Radwańskiego → prawo intertemporalne zawiera reguły, które wskazują, jakim modyfikacjom ulega zakres obowiązywania, i tym samym stosowania dawnych norm ze względu na ustanowienie nowych;
w kc brak wyczerpującego ujęcia reguł tego prawa, a jego podstawą są:
art. 3 kc,
zespoły przepisów przechodnich wydawanych do konkretnych aktów prawnych o podstawowym znaczeniu dla prawa cywilnego, głównie do kc (art. XXVI i n. pwkc); Zasada nieretroakcji ważna uchw. SN z 1996 r., wg którego w ramach nieretroakcji mieści się ochrona praw nabytych a „przepisy intertemporalne powinny być tak tłumaczone, aby osoby uprawnione nie znalazły się w sytuacji dopuszczającej utratę możności dochodzenia prawa tylko na skutek samej zmiany ustawodawczej”; wg tej zasady: zdarzenie powstałe i zakończone pod rządami dawnej ustawy → dawna ustawa; zdarzenia powstałe pod rządami dawnej, ale trwające nadal
(…)
… z nimi związane) oraz stosunków, w których czynnik czasu nie stanowi istotnego elementu (ustawa dawna → głównie prawo zobowiązań);
tak samo analiza przepisów przechodnich do kc oraz orz. TK z 1986 r.;
gdy czynność powstała pod rządami dawnej ustawy, ale skutki prawne powstały pod rządami nowej → stosuje się do nich nową ustawę;
modyfikacja gdy skutki te związane są z istotą dawnego stosunku prawnego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)