To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PLUTONIZM
Magma- najważniejsze składniki to tlen, krzem, Al., Fe, Na, K. podczas zastygania powstają materiały krzemianowe i gazy. Bogata w krzemionkę jest kwaśna, półpłynna wykazuje tendencję do ruchu. Jeżeli nie ma możliwości do ruchu, to wzrasta w niej ciśnienie gazów i dochodzi do wybuchu. Jeśli nastąpi stopienie granitu to będzie miała skład podobny do granitu, a jak bazaltowa to do bazaltu.
Dyferencjacja- powolne różnicowanie się magmy. W pewnych warunkach magma może dzielic się na lżejszą i cięższą- likwacja. Może różnicowac się też przez przetapianie i wchłanianie skał z otoczenia. Autometamorfizm- procesy zachodzące pod wpływem resztkowych frakcji magmy zasobnych w parę wodną.
Intruzje- powstają w wyniku zastygania magmy, która wdarła się w skorupę ziemską. Im wolniejsze zastyganie, tym większe rozmiary kryształów w skale. Intruzje zgodne- ich ściany pokrywają się z powierzchniami strukturalnymi otaczających skał. Sille- żyły pokładowe powstałe wskutek wniknięcia intruzji między dwie warstwy skalne. Lakolity- ciała magmowe w kształcie bochenka lub grzyba wciśnięte między warstwy. Podstawa płaska, strop kopułowato wygięty. Lopolity- bochenkowate formy, wypukłe ku dołowi. Fakolity- ciała magmowe wciśnięte między warstwy w przegubach fałdów.
Intruzje niezgodne- przecinają powierzchnie strukturalne, nie dostosowując się do nich. Dajki- forma żył biegnących w poprzek warstw. Harpolity- żyły granitowe, wykorzystują pęknięcia i uskoki w skale. Etmolity- lejkowate, zwężające się ku dołowi intruzje, skośnie przecinają warstwy skalne. Chonolity- magmowe wypełnienia pustek w skale. Żyła kominowa- intruzja w kształcie pionowego walca. Batolity- wielkie masywy skał magmowych, ich górna powierzchnia przecina niezgodnie różne skały, dolna nie jest nigdzie odsłonięta, powstają najczęściej przez połączenie pojedynczych intruzji magmy.
DIAGENEZA
Zespół procesów prowadzących do chemicznych, fizycznych i mineralnych zmian w osadzie po jego złożeniu. Obejmuje różne przemiany skał bez procesów metamorficznych. Częściowo pokrywa się z lityfikacją i zależy od czynników działających w środowisku sedymentacji. służy określaniu charakteru skały osadowej. Przemiany diagenetyczne prowadzą głównie do przekształcenia osadu w skały zwięzłe, czyli do jego lityfikacji, przejawia się to wzrostem gęstości i zwięzłości. Metamorfizm- przeobrażenie chemiczne i fizyczne zachodzące w osadzie. Twardnienie koloidów to oddanie wody. Rekrystalizacja to rozpuszczanie minerałów pod wpływem wody. Sekrecje - w skałach z próżnia gromadzą się roztwory. Konkrecje- skupienia minerałów CaCO3 wyraźnie oddzielone od skały, mogą powstawac w czasie tworzenia się osadów albo po sedymentacji. Fosylizacja- proces diagenezy resztek osadów, w jego wyniku powstają skamieniałości. Sylifikacja- proces przenikania roztworów do skał i zawartych w nich szczątków organicznych. Halmyroliza- rozkład chemiczny składników osadu przez działanie słonej wody. Rekrystalizacja- wosy występujące w osadzie rozpuszczają niektóre związki mineralne, dzięki wytrącaniu rozpuszczonych związków w wodach porowych następuje spajanie ziaren. Cementacja- najczęściej węglan wapnia i krzemionka.
(…)
… niszczenia brzegów to falowanie i zjawisko odpływów i przypływów. Fale uderzające o brzeg morski odrywają luźniej spojone cząstki skalne i sprężają powietrze zawarte w porach i szczelinach skalnych. Ciśnienie osłabia ścianki porów. Poza tym fale porywają drobny materiał i obijają nim skały. Brzeg jest podcinany i z czasem odrywają się zwisające części. Przez wiatr prąd morski porywa i przenosi piasek…
… i zawartych w nich szczątków organicznych. Halmyroliza- rozkład chemiczny składników osadu przez działanie słonej wody. Rekrystalizacja- wosy występujące w osadzie rozpuszczają niektóre związki mineralne, dzięki wytrącaniu rozpuszczonych związków w wodach porowych następuje spajanie ziaren. Cementacja- najczęściej węglan wapnia i krzemionka.
WULKANIZM:
Proces, kiedy magma wydostaje się na powierzchnię ziemi…
… tektoniczna. Dzieli się je na ciągłe (deformacje tektoniczne, w których nie dochodzi do przerwania warstw skalnych- monoklina, fałdy, fleksury, płaszczowiny), nieciągłe (deformacje tektoniczne skutkujące przerwaniem ciągłości warstw skalnych -spękania, uskoki)
Ciągłe: monoklina- obszar występowania warstw nachylonych w jedną stronę i mniej więcej tym samym kątem. Warstwy nie powtarzają się i zapadają w kierunku skał młodszych. Fałd- forma powstała przez faliste powyginanie warstw skalnych. Częśc wypukła- antyklina (zawiera warstwy najstarsze w jądrze i coraz młodsze ku skrzydłom) synklina- częśc obniżona (w jądrze warstwy najmłodsze, a ku skrzydłom coraz starsze). Najbardziej narażona na erozję jest antyklina. W wyniku procesów erozyjnych wypukłośc antykliny i wklęsłośc synkliny mogą się nie zaznaczyc…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)