To tylko jedna z 20 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
HISTORIA DOKTRYN POLITYCZNYCH I PRAWNYCH 02.03.2002r. Historia doktryn politycznych i prawnych jest jedną z najmłodszych dyscyplin prawoznawstwa. Ukształtowała się jako odrębna gałąź badawcza w drugiej połowie XIXw. jako tzw. historia filozofii prawa. Historia doktryn pol. i prawnych dopiero po wojnie stała się odrębnym przedmiotem w dydaktyce uniwersyteckiej. Występuje szereg różnych definicji pojęcia doktryn politycznych. Niektórzy piszą, że historia doktryn politycznych i prawnych są to uwarunkowane poglądy wyjaśniające zasady powstania organizacji oraz funkcjonowania państwa i prawa.
Historia D P i P to historia poglądów na strukturę polityczną społeczeństwa - w tym przede wszystkim na państwo jako najważniejsze zjawisko tej struktury - oraz na obowiązujące w społeczeństwie prawo. Historyka doktryn interesują wielkie klasyczne dzieła wielkich myślicieli, a także dzieła pisarzy religijnych, publicystyka, treści wystąpień przedstawicieli społeczeństwa w organach władzy, literatura piękna, relikty kultury materialnej, symbolika dzieł sztuki.
Upraszczając: HDPiP to historia poglądów na państwo i na prawo.
Doktryna polityczna znakomity polski prawnik Franciszek Reszka (?) zajmował się tym pojęciem. W swojej książce naukowej zawarł następującą definicję: doktryna polityczna jest to zbiór poglądów określając kierunki i cel działań wyraźnie określonych w czasie i przestrzeni.. (zatem doktryna ma zawsze określony czas i określoną przestrzeń). Stąd możemy mówić o doktrynach starożytności, średniowiecza, doktryna odrodzenia itd. Obok doktryny pojęciem podobnym jest pojęcie ideologii. Doktryna różni się tym od ideologii, że jest współcześniejsza, odnosi się do każdej sytuacji prawnej i politycznej. Podejmuje problem wiary, życia społecznego, doktryna koncertuje się tylko na państwie i na prawie.
Doktryna jak każde zjawisko ma swoje funkcje:
Tłumaczenie zjawisk życia państwowego - wyjaśnia dlaczego w państwie zachodzą takie a nie inne procesy polityczne i społeczne,
Funkcja krytyki państwo i podejmowanych decyzji politycznych - Funkcja wskazywania perspektyw rozwoju państwa. Przykładem będzie doktryna integracji europejskiej.
Funkcja integracji postaw społecznych wokół programów politycznych. Niektórzy utożsamiają się (identyfikują się) z niektórym doktrynami, można usłyszeć, że ktoś jest liberałem, socjalistą, monarchistą itd.
DOKTRYNY STAROŻYTNOŚCI (doktryna Platona i doktryna Arystotelesa)
PLATON (427-348 p.n.e.) (w książce: 427-347 p.n.e.)
Platon urodził się w bogatej rodzinie, w arystokratycznej rodzinie w Atenach. Negował ustrój zwany demokracją, był to dla niego najgorszy system. Kiedy w Atenach obalono rządy demokratyczne i władzę objęła grupa 30 tyranów przed Platonem otworzyła się droga politycznego działania. Wpierał rządy tyranów jednak doszedł szybko do wniosku, że tyrania to ustrój strachu i nienawiści. W tym okresie poniósł śmierć jego mistrz - Sokrates. Pogłębiło to przekonanie, że ewolucja państwa zmierza ku złemu, że formy rządów ulegają systematycznej degradacji. Uformowało to też jego przeświadczenie o tym, że zło nie przestanie ludzi nękać dopóty, dopóki rządów nie obejmą filozofowie. Platon wyjeżdżał na Sycylię w zamiarze wychowania władców syrakuzańskich na filozofów. Popada tam w niewolę, z której wykupują go jego uczniowie. W ramach wdzięczności zakłada szkołę w ateńskich ogrodach Akademosa, którą nazywa akademią. Platon miał taki sposób uczenia, że przechadzał się ze swoimi uczniami po ogrodach Akademosa i ta
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)