Nośność spoin czołowych

Nośność spoin czołowych
Nośność spoin czołowych z pełnym przetopem przyjmuje się równą nośności słabszej z łączo­nych części, pod warunkiem że spoina jest wykonana z materiału o wytrzymałości i granicy pla­styczności nie mniejszej od cech materiału rodzimego. Nośność spoiny oblicza się jako nośność przekroju słabszego z łączonych elementów (według normy [51]).
W przypadku spoin czołowych z niepełnym przetopem, tj. o mniejszej grubości niż grubość łączonego elementu, ich nośność można obliczać według procedur podanych dla spoin pachwino­wych. Nominalną grubość takich spoin przyjmuje się nie większą niż może być regularnie uzyski­wana. Sprowadza się to zazwyczaj do głębokości ukosowania blach.
Złącze teowe na spoinę czołową z niepełnym przetopem, wykonaną z dwóch stron łączonej blachy, można traktować jako połączenie na spoinę czołową z pełnym przetopem, pod warunkiem że całkowita grubość spoiny nie jest mniejsza niż grubość przyłączanego elementu oraz że szero­kość niezespawanej szczeliny jest nie większa niż 3 mm lub jedna piąta grubości przyłączanego elementu (rys. 9.2). Jeśli te warunki nie są spełnione, to spoinę oblicza się w sposób podany dla spoin pachwinowych.
... zobacz całą notatkę