Niemiecka szkoła historyczna - Justus THIBAUT

Nasza ocena:

5
Pobrań: 105
Wyświetleń: 742
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Niemiecka szkoła historyczna - Justus THIBAUT - strona 1 Niemiecka szkoła historyczna - Justus THIBAUT - strona 2 Niemiecka szkoła historyczna - Justus THIBAUT - strona 3

Fragment notatki:

Niemiecka szkoła historyczna Ogólnie : - co ukształtowało niemiecką szkołę historyczną jurysprudencja niemiecka 1 pół. XIX w. - bliskie więzy ideowe z myślą romantyczną
tezy o niepowtarzalnej specyfice i autonomicznym duchu każdego narodu
przenika on wszystkie instytucje społeczne
tym samym staje się wrogiem arbitralnej ingerencji we wszelkie procesy społeczne
historyzm Monteskiusza i tezy Burke'a oddziałały na niemiecką szkołę historyczną
Burke: prawa są wytworem charakteru narodowego, tworem kształtowanym w wyniku długotrwałego procesu stającym się integralną częścią całego organizmu społecznego więc zbiory praw stają się „jednym z najsubtelniejszych wyrazów ducha narodowego” inne czyniki kształtujące niem. szk. hist.:
dążenie do przeciwstawienia się ujęciom naturalnoprawnym
chęć przeciwstawienia się narzuconemu przez Napoleona systemowi prawa cywilnego
dążenie sił konserwatywnych do ugruntowania istniejących stosunków i zabezpieczenia ich przed kapitalizmem
Anton Friedrich Justus THIBAUT - CZOŁOWY OPONENT!!! czołowy rzecznik idei kodyfikacji niemieckiego prawa cywilnego
bo pozostawał pod wpływem francuskiego kodeksu cywilnego i tendencji zjednoczeniowych w Niemczech
1814 wydał obronę projektu rewizji i kodyfikacji prawa niemieckiego prawo rozumiane jako cywilne, karne i procedura
powinno być wolne od arbitralności
wspólne dla całych Niemiec
prosty kodeks przystosowany do niemieckich warunków obywatelskich oraz do potrzeb
uważał, że taki kodeks możnaby przygotować w 4 lata, byłby znakomity i czczony niczym relikwia przygotowaliby go przedstawiciele nauki prawa i teoretycy
jego tezom przeciwstawili się zdecydowanie przedstawiciele tzw. szkoły profesorskiej: Gustaw von Hugo (1764-1844) autor: „Lehrbuch eines zivilistischen Kursus” wielotomowe dzieła „Zivilistischen Magazin” „ Ustawy nie są jednym źródłem prawa ” - niewielka rozprawa , ale przyniosła mu rozgłos „Podręcznik prawa natury jako filozofii prawa pozytywnego” - wcześniejsze dzieło kwestionuje tu możliwość ustawodawczej ingerencji w kształtowanie stosunków prawnych
każe przyglądać się przeszłości instytucji prawnych, broniąc tezy tytułowej
prawo jest produktem długotrwałego procesu historycznego dopiero kiedy ukształtuje się w pełni prawo zwyczajowe, można je spisać
powstaje samoczynnie, niezależnie od aktualnych potrzeb i woli człowieka


(…)

… przeoczony 3. Georg Fryderyk Puchta (1798-1846)
profesor uniwersytecki
tajny radca Wysokiego Trybunału
członek Komisji Kodyfikacyjnej
przedstawiciel szkoły eklektycznej
Jego teoria prawa:
próba pełnego rozpatrzenia motywów kierujących rzecznikami kodyfikacji niem. prawa cywilnego
wyróżnienie 3 dróg kształtowania norm prawnych
ZWYCZAJOWA
USTAWODAWCZA
NAUKA PRAWA
najpoważniejsze miejsce: prawo zwyczajowe…
… się zdecydowanie przedstawiciele tzw. szkoły profesorskiej:
Gustaw von Hugo (1764-1844)
autor: „Lehrbuch eines zivilistischen Kursus” wielotomowe dzieła
„Zivilistischen Magazin” „Ustawy nie są jednym źródłem prawa” - niewielka rozprawa , ale przyniosła mu rozgłos
„Podręcznik prawa natury jako filozofii prawa pozytywnego” - wcześniejsze dzieło
kwestionuje tu możliwość ustawodawczej ingerencji w kształtowanie…
… wytwór długotrwałego procesu dziejowego
uzasadniał tym konserwatywną tezę, że rewolucja jest nienaturalnym przerwaniem procesu dziejowego
K. F. Eichhorn - upowszechniał doktrynę prawną Savigny'ego wśród romantycznej młodzieży prawniczej , dzięki niemu idee historyzmu zyskały wielu zwolenników
Teksty źródłowe:
Powstanie prawa pozytywnego i jego charakter
ograniczony związek prawa z bytem i charakterem…
… tak nie jest
różne są oczekiwania prawników i nieprawników co do kodeksu - nieprawników interesuje bardziej prawo rodzinne, prawników - prawo majątkowe
brak wielkich prawników w Niemczech XVIII w. - prawnik musi mieć dwojaki zmysł: historyczny - aby mógł ostro pojąć właściwości każdej epoki i każdej formy prawnej
systematyczny - by mógł każde pojęcie i zasadę rozważać w ograniczonym związku i współgraniu z całością…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz