To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Niccolo Machiavelli (1469—1527) „Książę” Cechą już przedrenesansowych Włoch była wielka różnorodność ustrojów, co nie sprzyjało poszukiwaniom jakichś idealnych ustrojów, natomiast wyostrzało zmysł obserwacji i sceptycyzm wobec ideałów. Poza tym nie ma tu możliwości wytworzenia się doktryny przyrodzonego pana (dominus naturalis) ponieważ władcy włoskich miast-państw sa najczęściej uzurpatorami, którzy doszli do władzy dzięki sile, a nie opierając na tradycji, prawie dziedzicznym etc. Państwa płn. Włoch - Genua, Mediolan, Wenecja, Florencja, Państwo Kościelne, Neapol i Sycylia (podzielone lub połączone) nie mogły osiągnąć nad sobą wzajem wyraźnej przewagi co Machiavelli nazywał błogosławionym stanem równowagi. Dopiero pod koniec XV wieku wzmoże się nacisk hiszpański i francuski. W XIV wieku modelem politycznym dla myślicieli florenckich staje się Rzym republikański świadomie przeciwstawiany cesarskiemu średniowieczu. Także Machiavelli był synem duchowym republikańskiej Florencji. Mimo zawłaszczenia władzy przez Medyceuszy, tworzenia tzw. pryncypatu utajonego duch republikański trwa jeszcze przez wiek XV czego dowodem będzie spisek Pazzich w 1477 r. i wygnanie Medyceuszy w 1494 roku, jak również purytańska republika Savonaroli do 1498 oraz powrót do ustroju z XIV wieku tzw. ganfaloniere della qiustizia, który był jedynym okresem czynnej działalności politycznej Machiavellego (do powrotu Medyceuszy w 1513 roku). „Celem myślenia jest prawda, ale możemy osiągnąć jedynie jej pozory; celem praw jest kontrola działań ludzkich, toteż są one dobrem które czyni nas dobrymi... Opierają się one na zasadach, które są nie w rzeczach zewnętrznych, lecz w nas, stworzone przez nasze umysły”-Calluccio Salutati (XV wiek). Relatywizm w ocenie natury ludzkiej i możliwości człowieka były charakterystyczną cechą myśli społecznej florenckiego Odrodzenia. Relatywizm ten miał za punkt wyjścia rzeczywistość ponieważ intelektualista włoskiego odrodzenia myśli konkretami. Konkretami są albo jednostki, albo grupy społeczne umieszczone w konkretnym miejscu i czasie. Liczy się jednostka i jej cech, które trzeba poznać. W komunie miejskiej, z warunków specyficznych dla tej formy państwa, z obserwacji konkretów jej ludu, rodzi się teoria polityczna, która jest nawiązaniem do antycznego Rzymu. Model człowieka politycznego ukształtowany jest indywidualistycznie (w przeciwstawieniu do średniowiecza), a jednocześnie o roli społecznej i politycznej jaką jednostka spełnia. Także technika działania tego człowieka jest określona strukturą społeczeństwa i charakterem ludzi na nie się składających. Było to źródłem rzymsko-republikańskiego modelu człowieka działającego władczo dla celów społecznych, a nie egoistycznych. Zapatrzeni w Rzym florentyńczycy biorą z niego dwa wzory twórców jedności włoskiej:
(…)
…
narodowy lud - tworzywo tej wielkości
Tu zaczyna się utopia. Jednym z jej propagatorów jest Machiavelli: realista w obserwacji, realista w opisie techniki działania politycznego, wczesnorenesansowy w ideale politycznym, utopista w określeniu drogi do jego osiągnięcia. Machiavelli pisze swe główne dzieła: Rozważania nad pierwszym dziesięcioksięgiem historii Rzymu Tytusa Liwiusza oraz Książę po opuszczeniu…
… się społeczeństwa. Jeden z mistrzów Machiavellego - Polibiusz skonstruował teorię, że tylko czyste formy ustrojowe wyrodnieją i prowadzą do upadku. Konieczne jest więc ich łączenie i adaptacja. Machiavelli przejmuje tę doktrynę, nie traktując jej jednak fatalistycznie, a szukając przyczyn. Wypływało to z innego poglądu Machiavellego: liczba elementów-składników rzeczywistości jest ograniczona, muszą…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)