To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CHRONOLOGIA
Chronologia to nauka o mierzeniu czasu. Nazwa pochodzi z greckiego chronos - czas, logos - nauka. Chronologia może być:
matematyczna czyli astronomiczna bada ruchy ciał niebieskich o ile pozostają one w związku z mierzeniem czasu, a więc pozorny ruch Słońca wokół ziemi i rzeczywisty ruch Księżyca wokół ziemi.
Techniczna czyli historyczna bada historyczne podziały czasu dokonywane przede wszystkim na podstawie ruchów ciał niebieskich
Historyka interesuje przede wszystkim chronologia historyczna, której znajomość jest niezbędna głównie dla ustalenia czasu powstania źródeł. Może ono bowiem przez współczesnych być datowane za pomocą najróżniejszych sposobów mierzenia czasu. Zadaniem historyka jest umiejscowienie faktów w czasie. Bez poprawnego umiejscowienia zjawisk historycznych w czasie nie jest możliwe poprawne odtworzenie procesu historycznego.
Zagadnienie czasu historycznego zwykło się rozpatrywać z punktu widzenia metodologii nauk historycznych. Można wyróżnić kilka znaczeń terminu czas:
chwila, zdarzenie punktowe
określony czas
trwanie - długość czasu
nieograniczona linia czasu
Rozwój badań chronologicznych:
Chronologią techniczną interesowali się zawsze dla celów praktycznych komputyści, Dopiero dyskusje XVI wieczne nad reformą kalendarza pobudziły zainteresowania jej problemami (Joseph Juste Scaligier, Paul Petavius). Dopiero w 1570 roku powstało teoretyczne dzieło benedyktynów Maura Autina, Charlesa Clemenceta = Art De verifier les dates. Znaczne ożywienie badań przynosi wiek XIX i początek XX ale do dziś odczuwa się brak zainteresowania problematyką chronologii, którą zaczyna się badać m,in pod kątem wpływu sposobów mierzenia czasu na kulturę. Również w Polsce chronologia interesowała przede wszystkim komputystów i liturgistów, których prac nie należy lekceważyć. Kładli ono nacisk pod dalsze badania. Umożliwiły one wydanie podręcznika polskiej chronologii (1957).
Podstawowe wiadomości z chronologii matematycznej:
Ruchy ciał niebieskich stanowią podstawę podziału czasu. Są to następujące zjawiska:
obrót Ziemi dookoła swej osi
bieg Księżyca wokół Ziemi
bieg Ziemi wokół Słońca
Ruchy te są podstawą jednostek czasu: doby, miesiąca, roku.
Doba związana z ruchem Ziemi wokół swej osi może być:
syderyczna - jeżeli za punkt obserwacji ruchu Ziemi bierzemy określoną gwiazdę. Wynosi ona 23 godz 56 min 4 sek
słoneczna - jeżeli za punkt obserwacji ruchu Ziemi bierzemy Słońce a właściwie jego pozorny ruch wokół Ziemi.
Średnia doba słoneczna (dies civilis) licząca pełne 24 godz. Wprowadzono ze wzgęlu na nierówność prawdziwych dób słonecznych.
(…)
… 43 min 4,7 sek.
Rok słoneczny to czas jaki potrzebny jest aby Ziemia pokonała swą drogę wokół Słońca. Za początek tego roku przyjmuje się równonoc wiosenną (21 marca). Rok słoneczny może być:
zwrotnikowy - nazywany także tropicznym - to czas jaki upływa między dwoma następującymi po sobie przejściami Słońca przez równonoc wiosenną (21 marca). Wynosi 365 dni 5 godz 48 min 46 sek
syderyczny nazywany także gwiazdowym - to czas, w którym Słońce przesuwa się od wybranej gwiazdy do tej samej gwiazdy i wynosi 365 dni 6 godz 9 min 9 sek. Jest dłuższy od roku zwrotnikowego a wynika to z precesji astronomicznej: przesuwania się równonocy po ekliptyce.
Za podstawę dzielenia czasu historykowi służy rok zwrotnikowy.
Ekliptyka to elipsa mało spłaszczona zbliżona do koła nachylona do równika niebieskiego o 23, 5 stopnia…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)